Het hondenuitlaatveldje. Zo noemden we het toen we nog kinderen waren. In de winter heette het 'de bult'. Nu is het 'die plek met het appartementencomplex, waar vroeger de bult was'.
De mensen die al langere tijd in Dronten-Zuid wonen zullen bekend zijn met de plek. Aan het lange fietspad, net achter de Stag, was vroeger een mooi groen veld. In de zomer werden de welopgevoede honden daar losgelaten, of klommen de kinderen in de boom die er in het midden stond. In de winter, als er sneeuw lag, ging ieder met alles wat kon glijden de bult op om er zo snel mogelijk af te gaan. Het was een sociale ontmoetingsplek voor jong en oud.
Tegenwoordig staat er een groot appartementencomplex. Het is een van de plekken waar ik altijd een met een beetje nostalgie langs loop. Ik mis het veldje met de bult.
Het doet me eraan denken, waar zouden de kinderen nu vanaf sleeën in Zuid? Waar komen ze nu samen om de beste manieren te bespreken om heelhuids met een skateboard zonder trucks van een heuvel te glijden? Waar worden nu de lelijke vallen gemaakt om daarna weer vol moed 'NOG EEN KEEEER!' de heuvel op te klimmen en eraf te gaan?
Als kind vond ik de winter een van de mooiste tijden. Met de slee, om de beurt trekken. Met de hond lopen en kijken hoe hij achter sneeuwballen aanrende, verbaasd om zich heen snuffelen als deze op de grond viel. Je door de hond laten voortrekken, het was toch zo glad. Met schoenen op het ijs, want je had geen schaatsen. De ijsbaan in de tuin, gemaakt van bakstenen, zeil en water. We bedachten toen de mooiste dingen, het hele dorp leek een grote speeltuin.
Nu ik ouder ben geworden lijkt het alsof de sneeuw alleen een ergernis is. De sneeuwbunkers en emmers vol sneeuwballen zijn iets van het verleden. Een dikke jas en warme laarzen hebben het overgenomen. De slee waar je altijd met lol opzat is veranderd in een fiets waar je liever zo snel mogelijk af bent. De magie lijkt verloren te zijn.
En toch. Ergens weet ik dat ook ik nog lol kan hebben. Lol die niet bestaat uit zo hard mogelijk sneeuwballen tegen elkaar aan gooien, wat een aantal jaar geleden nog zo was. Maar simpele, kleine dingen. Kinderen meenemen op een slee, zien hoe ze plezier hebben. Met de hond door het bos lopen en lachen om de gekke stunts die hij uithaalt.
En eigenlijk heb ik geen zin om volwassen te doen en met bittere gevoelens naar de sneeuw te kijken, terwijl ik me afvraag waar de aan knop van de zon zit. Ik wil wedstrijdjes van een heuvel sleeën zien. Ik wil oude skateboards omgebouwd tot snowboards zien.
Dit jaar wil ik een oud idee wat van vorig jaar overbleef uitwerken. Een zeilslee. In de polder staat altijd zoveel wind, dat moet toch best te doen zijn. In elk geval, een slee waar niemand je moet trekken. Dus iedereen die ideeën heeft over hoe ik dat in elkaar moet zetten, hulp is welkom. Iedereen die mee wilt werken aan zo'n idee, gezellig.
Verder? Verder hoop ik dat er organisaties* zijn die sleewedstrijden voor kinderen houden. Dat de politieke partijen tijdens de PS-campagne warme chocomelk gaan uitdelen. Dat we deze winter gaan herinneren als een van de betere jaren.
*Als er geen organisaties die dit willen doen, kan iemand me dan laten weten hoeveel moeite het gaat kosten om een leuk plan te maken om zoiets op een Redeplein te organiseren? Een leuk parcours, waar kinderen (en ouderen die zin hebben) in teams van 2 zo snel mogelijk doorheen moeten bijvoorbeeld? Met een overdekte tent, verwarming, warme chocomelk en een paar leuke prijsjes voor de winnaars?
donderdag 2 december 2010
woensdag 3 november 2010
Niet uitchecken in het onbereikbare Flevoland.
Zo nu en dan reis ik weleens met het openbaar vervoer. Om eerlijk te zijn probeer ik dit zoveel mogelijk te ontwijken, want al beweert een NS dat 98% van de treinen op tijd reikt, ik heb de ervaring altijd de overige 2% te hebben. En over de Connexxion spreek ik al niet meer in tijden, maar in halve uren. Dus meestal blijf ik in Dronten, want ik heb geen rijbewijs en de meeste plaatsen in de omgeving zijn mij te ver weg om te fietsen.
Maar zoals ik zei, soms reis ik wel met het openbaar vervoer, daar kom ik nu eenmaal niet omheen. De ergernissen zijn al wat weggenomen door het in bezit zijn van een studenten-ovkaart. Zolang ik gratis reis ga ik niet teveel zeuren, wat mijn zeuren vooral beperkt tot de weekenden.
Natuurlijk heb ik altijd wel wat over alles te zeggen, daarom ook dit blog. Vandaag zijn het twee dingen, die aansluiten op mijn bovenstaande verhaaltje. Namelijk:
1. Flevoland is niet in te reizen zonder rijbewijs
2. De OV-Chipkaart
Laten we gewoon bij 1 beginnen, iets waar je mij de komende tijd nog meer over zal horen.
Ik ben nu 18 maar heb het geld niet voor een rijbewijs, net als vele anderen van mijn leeftijd. Nu woon ik in ons mooie Dronten. In ons mooie Dronten rijden er een paar bussen, die bedoeld zijn om ons te vervoeren van plaats a naar plaats b. Het is een geweldig concept, want ik kan zonder rijbewijs nu ook ergens komen zonder met zware tegenwind en regen uren te moeten fietsen. Het zou mooi zijn als die bussen ook optimaal worden gebruikt.
Soms wil ik graag naar Lelystad. Dit is te doen dankzij de mooie bussen, ik ben nu eenmaal niet echt fan van ver fietsen. Het eerste probleem doet zich al voor als ik de bus instap, namelijk de prijs. Kijk, ik begrijp dat een Connexxion ook geld wilt verdienen maar op de manier dat ze dit nu doen jagen ze mij naar een rijbewijs toe. Waarom? Ik betaal nu 3,60 voor een enkeltje, waar we spreken over een afstand van 20km. Ik herinner me nog dat dit 2 euro was, niet al te lang terug zelfs. 3,60 is bijna duurder dan op en neer met een auto, waarin je zelfs vrienden kan meenemen voor niks.
Het tweede probleem doet zich voor als ik terug ga. Vaak, als ik in Lelystad moet zijn, is het een doorstop naar Amsterdam. In Amsterdam zijn leuke poppodia waar vaak leuke bands spelen. In de weekenden eindigen deze bands vaak rond 11 uur. Nu zou je denken dat een vrijdag of zaterdag gezien wordt als uitgaansdag en hier rekening mee is gehouden door de Connexxion. Ik zal je uit de droom helpen, dit is niet zo. Als ik dan om 0.30 op Lelystad beland moet ik mensen bellen met een auto die me op kunnen halen. Ik kan ook kiezen voor een taxi, dat zou me 'maar' 45 euro gaan kosten.
Nu is dit een verbinding die niet heel slecht in elkaar zit. Iemand noemde laatst het voorbeeld van kinderen die in Emmeloord op school zaten en in Swifterbant woonden. Op de zondag konden ze niet met hun vrienden van school spelen, er was dan helemaal geen verbinding naar Emmeloord toe. En ben je ooit in Ketelhaven geweest? Ik kan begrijpen als dit niet het geval is. Hoewel het vanuit Dronten aardig te fietsen is het vanuit andere plekken veel verder. Maar een bus, al is het een kleintje wat alleen tijdens de spitsuren en 's avond eens heen en terug rijd? Nooit gezien.
Nu is dit mijn hele probleem van het wonen in Flevoland, er is te weinig verbinding. Om hier echt te kunnen wonen moet je een auto hebben. Dat mag een oplossing zijn voor alle 18+ers met geld, deze geld niet voor iedereen. Kinderen, jongeren, gehandicapten, ouderen, mensen zonder geld; iedereen in deze groep zit vast aan het dorp waar ze wonen en vrienden met auto's.
Zodra ik het geld heb ga ook ik aan de auto. Regel maar alvast een extra parkeerplaats. ;)
Tijd voor onderwerp 2, de OV-chipkaart.
De dure prijzen in de bussen en de OV-chipkaart weten op sommige momenten nog aardig te botsen op een behoorlijk humoristische wijze. Zo vergat ik, de eerste keer dat ik ermee in de 147 naar Harderwijk reisde, ermee uit te checken. Deze busreis kost me normaal 6 euro, in dit geval waren het er maar 4.
Het wordt tijd dat ik eens ga leren hoe je een goede website bouwt, want 'check je uit of niet' als site, waarin alle routes die zonder uitchecken goedkoper zijn worden benoemt, lijkt me toch de eerstvolgende stap in het OV-chipkaart bashen. Toch?
Maar zoals ik zei, soms reis ik wel met het openbaar vervoer, daar kom ik nu eenmaal niet omheen. De ergernissen zijn al wat weggenomen door het in bezit zijn van een studenten-ovkaart. Zolang ik gratis reis ga ik niet teveel zeuren, wat mijn zeuren vooral beperkt tot de weekenden.
Natuurlijk heb ik altijd wel wat over alles te zeggen, daarom ook dit blog. Vandaag zijn het twee dingen, die aansluiten op mijn bovenstaande verhaaltje. Namelijk:
1. Flevoland is niet in te reizen zonder rijbewijs
2. De OV-Chipkaart
Laten we gewoon bij 1 beginnen, iets waar je mij de komende tijd nog meer over zal horen.
Ik ben nu 18 maar heb het geld niet voor een rijbewijs, net als vele anderen van mijn leeftijd. Nu woon ik in ons mooie Dronten. In ons mooie Dronten rijden er een paar bussen, die bedoeld zijn om ons te vervoeren van plaats a naar plaats b. Het is een geweldig concept, want ik kan zonder rijbewijs nu ook ergens komen zonder met zware tegenwind en regen uren te moeten fietsen. Het zou mooi zijn als die bussen ook optimaal worden gebruikt.
Soms wil ik graag naar Lelystad. Dit is te doen dankzij de mooie bussen, ik ben nu eenmaal niet echt fan van ver fietsen. Het eerste probleem doet zich al voor als ik de bus instap, namelijk de prijs. Kijk, ik begrijp dat een Connexxion ook geld wilt verdienen maar op de manier dat ze dit nu doen jagen ze mij naar een rijbewijs toe. Waarom? Ik betaal nu 3,60 voor een enkeltje, waar we spreken over een afstand van 20km. Ik herinner me nog dat dit 2 euro was, niet al te lang terug zelfs. 3,60 is bijna duurder dan op en neer met een auto, waarin je zelfs vrienden kan meenemen voor niks.
Het tweede probleem doet zich voor als ik terug ga. Vaak, als ik in Lelystad moet zijn, is het een doorstop naar Amsterdam. In Amsterdam zijn leuke poppodia waar vaak leuke bands spelen. In de weekenden eindigen deze bands vaak rond 11 uur. Nu zou je denken dat een vrijdag of zaterdag gezien wordt als uitgaansdag en hier rekening mee is gehouden door de Connexxion. Ik zal je uit de droom helpen, dit is niet zo. Als ik dan om 0.30 op Lelystad beland moet ik mensen bellen met een auto die me op kunnen halen. Ik kan ook kiezen voor een taxi, dat zou me 'maar' 45 euro gaan kosten.
Nu is dit een verbinding die niet heel slecht in elkaar zit. Iemand noemde laatst het voorbeeld van kinderen die in Emmeloord op school zaten en in Swifterbant woonden. Op de zondag konden ze niet met hun vrienden van school spelen, er was dan helemaal geen verbinding naar Emmeloord toe. En ben je ooit in Ketelhaven geweest? Ik kan begrijpen als dit niet het geval is. Hoewel het vanuit Dronten aardig te fietsen is het vanuit andere plekken veel verder. Maar een bus, al is het een kleintje wat alleen tijdens de spitsuren en 's avond eens heen en terug rijd? Nooit gezien.
Nu is dit mijn hele probleem van het wonen in Flevoland, er is te weinig verbinding. Om hier echt te kunnen wonen moet je een auto hebben. Dat mag een oplossing zijn voor alle 18+ers met geld, deze geld niet voor iedereen. Kinderen, jongeren, gehandicapten, ouderen, mensen zonder geld; iedereen in deze groep zit vast aan het dorp waar ze wonen en vrienden met auto's.
Zodra ik het geld heb ga ook ik aan de auto. Regel maar alvast een extra parkeerplaats. ;)
Tijd voor onderwerp 2, de OV-chipkaart.
De dure prijzen in de bussen en de OV-chipkaart weten op sommige momenten nog aardig te botsen op een behoorlijk humoristische wijze. Zo vergat ik, de eerste keer dat ik ermee in de 147 naar Harderwijk reisde, ermee uit te checken. Deze busreis kost me normaal 6 euro, in dit geval waren het er maar 4.
Het wordt tijd dat ik eens ga leren hoe je een goede website bouwt, want 'check je uit of niet' als site, waarin alle routes die zonder uitchecken goedkoper zijn worden benoemt, lijkt me toch de eerstvolgende stap in het OV-chipkaart bashen. Toch?
donderdag 28 oktober 2010
De clubjesmaatschappij
Het begint me steeds meer en meer op te vallen hoe mensen zichzelf graag in een bepaald hokje duwen. Dat niet alleen, het is vooral opvallend hoe ze tegen alle andere hokjes zijn, soms tot het extreme toe.
Zwart en wit, links en rechts, theïst en atheïst, stad en dorp, de klassieke clubjes die zichzelf maar al te graag als tegenstellingen zien. Maar op kleinere schaal is er ook in die clubjes nog iets te vinden. Opeens gaat het niet over zwart en wit maar over het land waar je uit komt. Het gaat niet over links en rechts, maar over welke partij je aanhangt. Het gaat niet over wel of niet geloven maar om wat je nou precies gelooft. Er komt steeds meer onderscheid in de clubjes.
Misschien is dit een gevolg van het zoeken naar individualiteit. Mensen willen zo graag zichzelf zijn dat ze zichzelf maar labels gaan geven. Geboorteland, politieke partij, subcultuur, geloof, woonplaats, kledingstijl, opleiding, seksualiteit. In de strijd naar je eigen plaats bepalen worden mensen op een andere plaats, die bij andere clubjes horen, aan de kant gezet. De christen wilt alleen met mensen van zijn kerk om gaan en de Nederlander kan buitenlanders niet uitstaan; de punkers hebben nog steeds een hekel aan de hippies en de jongen uit de stad voelt zich boven de jongen uit het dorp staan; de man met de universitaire titel vindt stratenmaker maar een beroep voor domme krachten en de Groenlinkser vindt de SP maar een belachelijke partij.
Hoe kan het dat deze clubjes zo de overhand nemen. Betere vraag, hoe kan het nou dat deze dingen echt clubjes zijn geworden? Waarom zou het niet kunnen dat een in Marokko geboren VVDer van 40 met een in Nederland geboren SPer van 22 goed bevriend zijn? Waarom is het vreemd als de atheïstische punker eens met de gelovige hippie mee naar de kerk gaat?
Ik zie het overal gebeuren, ook hier in Dronten. En ik zou toch willen weten of mensen nou echt gelukkig worden van het nee zeggen tegen alles wat ze zelf niet zijn. Want juist dit lokt buitensluiting uit. Ik roep toch iedereen eens op om zelf naar zijn eigen leven te kijken. Welk clubje behoor jij toe? Welke clubjes sluit jij uit? Zet eens een stap buiten je eigen clubje en kijk eens verder, dan zie je dat elk clubje gewoon uit mensen bestaat. En geloof me, zo eng hoeft dat niet te zijn.
Zwart en wit, links en rechts, theïst en atheïst, stad en dorp, de klassieke clubjes die zichzelf maar al te graag als tegenstellingen zien. Maar op kleinere schaal is er ook in die clubjes nog iets te vinden. Opeens gaat het niet over zwart en wit maar over het land waar je uit komt. Het gaat niet over links en rechts, maar over welke partij je aanhangt. Het gaat niet over wel of niet geloven maar om wat je nou precies gelooft. Er komt steeds meer onderscheid in de clubjes.
Misschien is dit een gevolg van het zoeken naar individualiteit. Mensen willen zo graag zichzelf zijn dat ze zichzelf maar labels gaan geven. Geboorteland, politieke partij, subcultuur, geloof, woonplaats, kledingstijl, opleiding, seksualiteit. In de strijd naar je eigen plaats bepalen worden mensen op een andere plaats, die bij andere clubjes horen, aan de kant gezet. De christen wilt alleen met mensen van zijn kerk om gaan en de Nederlander kan buitenlanders niet uitstaan; de punkers hebben nog steeds een hekel aan de hippies en de jongen uit de stad voelt zich boven de jongen uit het dorp staan; de man met de universitaire titel vindt stratenmaker maar een beroep voor domme krachten en de Groenlinkser vindt de SP maar een belachelijke partij.
Hoe kan het dat deze clubjes zo de overhand nemen. Betere vraag, hoe kan het nou dat deze dingen echt clubjes zijn geworden? Waarom zou het niet kunnen dat een in Marokko geboren VVDer van 40 met een in Nederland geboren SPer van 22 goed bevriend zijn? Waarom is het vreemd als de atheïstische punker eens met de gelovige hippie mee naar de kerk gaat?
Ik zie het overal gebeuren, ook hier in Dronten. En ik zou toch willen weten of mensen nou echt gelukkig worden van het nee zeggen tegen alles wat ze zelf niet zijn. Want juist dit lokt buitensluiting uit. Ik roep toch iedereen eens op om zelf naar zijn eigen leven te kijken. Welk clubje behoor jij toe? Welke clubjes sluit jij uit? Zet eens een stap buiten je eigen clubje en kijk eens verder, dan zie je dat elk clubje gewoon uit mensen bestaat. En geloof me, zo eng hoeft dat niet te zijn.
zondag 24 oktober 2010
DTM2010, de dag erna.
Gisteravond was de eerste Twitter meeting in Dronten. Dit idee was zo snel van mijn blog overgenomen dat binnen 24 uur na de post er al een hele groep was die erg enthousiast was.
Dit enthousiasme was gisteren bij de aanwezigen ook zeker terug te vinden. Een goede sfeer, gezellige mensen en een leuke avond waren het gevolg van een simpel idee. Gesprekken over van alles; verbazing over lengte, stem en uiterlijk; een groep die elkaar wel kende, maar niet zou herkennen. Ik vond het een geslaagde avond, die zeker voor herhaling vatbaar was.
Dus nu een paar vragen voor iedereen:
Wat vond je ervan? Pluspunten? Minpunten?
Wanneer houden we de volgende meeting?
Is een Flevolandse Twitter meeting een goed of slecht idee?
Wat moet er volgende keer beter?
Dit enthousiasme was gisteren bij de aanwezigen ook zeker terug te vinden. Een goede sfeer, gezellige mensen en een leuke avond waren het gevolg van een simpel idee. Gesprekken over van alles; verbazing over lengte, stem en uiterlijk; een groep die elkaar wel kende, maar niet zou herkennen. Ik vond het een geslaagde avond, die zeker voor herhaling vatbaar was.
Dus nu een paar vragen voor iedereen:
Wat vond je ervan? Pluspunten? Minpunten?
Wanneer houden we de volgende meeting?
Is een Flevolandse Twitter meeting een goed of slecht idee?
Wat moet er volgende keer beter?
woensdag 13 oktober 2010
Skatebaan Dronten
Drieëntwintig oktober opent de skatebaan in Dronten officieel. Natuurlijk ben ik hier heel positief over, eindelijk wat voor de jeugd.
Toch vraag ik me een paar dingen af.
- Is er verlichting bij de skatebaan?
- Zijn er genoeg prullenbakken?
- Zijn er genoeg bankjes?
- Welke voorzorgsmaatregelen gaan er genomen worden om tegen te gaan dat het vooral door drinkende en blowende jongeren die een hangplek zoeken wordt gebruikt?
Mijn zusje is er minder positief over dan ik. Ze gaat er toch niet heen, zegt ze. Er zijn teveel mensen die er vaak komen met een grote bek die denken de boel uit te maken. Daar wordt je als beginner door weggepest.
Ik ben bang dat het eindigt zoals de meeste skatebanen, met meer gebroken bierflesjes dan planken op het asfalt. Met meer dealers dan skateboarders in de avonden. Met meer gepest dan samenwerking. Waar de ouders en vrienden die toekijken op de ramps moeten zitten omdat er niet over bankjes is nagedacht.
Ja, natuurlijk zal ik er de 23ste bijzijn. Misschien pak ik mijn longboard even mee, al ben ik niet zo weg van parken en is er in de planning geen pool opgenomen. Misschien moet ik er geregeld komen, zodat ik een indruk van de sfeer blijf behouden. Want ik wil het niet laten gebeuren dat mensen bang zijn er te komen.
Toch vraag ik me een paar dingen af.
- Is er verlichting bij de skatebaan?
- Zijn er genoeg prullenbakken?
- Zijn er genoeg bankjes?
- Welke voorzorgsmaatregelen gaan er genomen worden om tegen te gaan dat het vooral door drinkende en blowende jongeren die een hangplek zoeken wordt gebruikt?
Mijn zusje is er minder positief over dan ik. Ze gaat er toch niet heen, zegt ze. Er zijn teveel mensen die er vaak komen met een grote bek die denken de boel uit te maken. Daar wordt je als beginner door weggepest.
Ik ben bang dat het eindigt zoals de meeste skatebanen, met meer gebroken bierflesjes dan planken op het asfalt. Met meer dealers dan skateboarders in de avonden. Met meer gepest dan samenwerking. Waar de ouders en vrienden die toekijken op de ramps moeten zitten omdat er niet over bankjes is nagedacht.
Ja, natuurlijk zal ik er de 23ste bijzijn. Misschien pak ik mijn longboard even mee, al ben ik niet zo weg van parken en is er in de planning geen pool opgenomen. Misschien moet ik er geregeld komen, zodat ik een indruk van de sfeer blijf behouden. Want ik wil het niet laten gebeuren dat mensen bang zijn er te komen.
woensdag 29 september 2010
Dorpsgids.
Ik ben de enige in mijn klas die al in Dronten woonde voor ik naar de Warmonderhof ging. Vaak vragen klasgenoten mij wat er nou allemaal te doen is in Dronten en/of wanneer er iets te doen is.
Nu bedacht ik me dat precies is wat er mist, een gids over wat er allemaal (te doen) is in Dronten.
We hebben een eigen bierbrouwerij, de Praght bierbrouwerij, waar mensen vrijwillig werken, omdat ze niet in de normale arbeidsmarkt kunnen meewerken. En zeker dat het lekker bier is.
Naast de Praght brouwerij, op de Wisentweg 5, zit een theehuis, waar geestelijk gehandicapten als dagbesteding werken. Je kan er heel gezellig zitten.
XL de Ateliers is waar je moet zijn voor alles wat met kunst te maken heeft. Ook dit draait volledig op vrijwilligers. Kleinschalig is hier het kernwoord.
Lunchcafé Moellies, in het centrum, weet zichzelf te profileren door zo veel mogelijk gebruik van streek- en biologische producten te gebruiken.
Nirwana is de plek voor de wat alternatievere jeugd, al is iedereen welkom. Soms gewoon een kroeg, soms een poppodium. En raad eens? Ook Nirwana draait op vrijwilligers.
En zo, behalve gebouwen, zullen we ook genoeg mooie plekken hebben met een goed verhaal.
Plekken als dit maken Dronten wat het is, maar krijgen naar mijn gevoel niet genoeg aandacht. Dus vraag ik jullie bij deze: Wat is jou favoriete plek/organisatie/initiatief in Dronten? Vertel mij maar waar ik eens moet kijken, welke organisaties ik niet ken, welke plekken ik moet bezoeken, welke goede initiatieven te weinig aandacht krijgen.
De alternatieve cultuur, die gericht is de wereld beter maken in plaats van geld verdienen, daar ben ik in Dronten naar op zoek.
[edit] Ik las het al in de Flevopost, maar http://www.xldeateliers.nl/bockrockbbq.php is een van de leuke lokale initiatieven. Praght bier, XL de ateliers en een Drontens bandje.
[edit 2] Mijn idee is uiteindelijk er een soort gids van te maken. Een gids waarin je kan vinden wie en wat Dronten nou zo speciaal maakt. Misschien volledig online en een verkorte meeneemversie in een boekje. Het gaat me vooral om de kleine plekken/bedrijven/organisaties die men normaal over het hoofd ziet.
Nu bedacht ik me dat precies is wat er mist, een gids over wat er allemaal (te doen) is in Dronten.
We hebben een eigen bierbrouwerij, de Praght bierbrouwerij, waar mensen vrijwillig werken, omdat ze niet in de normale arbeidsmarkt kunnen meewerken. En zeker dat het lekker bier is.
Naast de Praght brouwerij, op de Wisentweg 5, zit een theehuis, waar geestelijk gehandicapten als dagbesteding werken. Je kan er heel gezellig zitten.
XL de Ateliers is waar je moet zijn voor alles wat met kunst te maken heeft. Ook dit draait volledig op vrijwilligers. Kleinschalig is hier het kernwoord.
Lunchcafé Moellies, in het centrum, weet zichzelf te profileren door zo veel mogelijk gebruik van streek- en biologische producten te gebruiken.
Nirwana is de plek voor de wat alternatievere jeugd, al is iedereen welkom. Soms gewoon een kroeg, soms een poppodium. En raad eens? Ook Nirwana draait op vrijwilligers.
En zo, behalve gebouwen, zullen we ook genoeg mooie plekken hebben met een goed verhaal.
Plekken als dit maken Dronten wat het is, maar krijgen naar mijn gevoel niet genoeg aandacht. Dus vraag ik jullie bij deze: Wat is jou favoriete plek/organisatie/initiatief in Dronten? Vertel mij maar waar ik eens moet kijken, welke organisaties ik niet ken, welke plekken ik moet bezoeken, welke goede initiatieven te weinig aandacht krijgen.
De alternatieve cultuur, die gericht is de wereld beter maken in plaats van geld verdienen, daar ben ik in Dronten naar op zoek.
[edit] Ik las het al in de Flevopost, maar http://www.xldeateliers.nl/bockrockbbq.php is een van de leuke lokale initiatieven. Praght bier, XL de ateliers en een Drontens bandje.
[edit 2] Mijn idee is uiteindelijk er een soort gids van te maken. Een gids waarin je kan vinden wie en wat Dronten nou zo speciaal maakt. Misschien volledig online en een verkorte meeneemversie in een boekje. Het gaat me vooral om de kleine plekken/bedrijven/organisaties die men normaal over het hoofd ziet.
zondag 26 september 2010
Saai en duur?
Ik volg net op Twitter een discussie over de overheidsvormen. Uiteindelijk wordt het punt aangehaald dat burgers er niks om geven hoe dit zit, maar alleen om de kosten geven. In plaats van me in de discussie te mengen, waar ik nu geen tijd voor heb, schrijf ik snel mijn gedachten hierover neer op dit blog.
Al mensen mij vragen wat het Waterschap doet, of de Provinciale Staten, of zelfs de gemeente dan kunnen ze een antwoord verwachten waar zelfs ik niet helemaal zeker van ben. Het is allemaal een chaotisch systeem waar je, als je erbuiten staat, weinig mee te maken denkt te hebben.
Nu gaat het me vooral even om de gemeente, die inderdaad ver van de burger af staat op persoonlijk niveau.
Laatst kwam ik erachter dat de groengekleurde bladzijde in de Flevopost geen reclame was, maar iets met een naam als 'Gemeentenieuws'. Terwijl ik de Flevopost al behoorlijk lang lees, viel het me pas op toen ik er echt op ging letten.
Dit is ook het gevoel wat de meeste burgers naar een gemeente hebben. Een saaie bladzijde in de krant die als reclame aangezien kan worden. Iets wat een en al zakelijk is. Vergunningen, belastingen en verboden; de woorden waaraan mensen denken als je het over de gemeente hebt.
Tegenwoordig probeert de gemeente zichzelf meer en meer op de kaart te zetten als iets wat dicht bij de burger staat. Op deze manier gaan mensen er al snel anders naar kijken. Toch heeft niet iedereen het internet gevonden en hebben nog minder mensen oprecht interesse hierin.
Ja, burgers geven alleen om de kosten. Zolang de gemeente alleen bestaat uit mensen die in en uit een gemeentehuis lopen zal dit ook zo blijven. Zolang het Waterschap een foldertje is wat je eens in de zoveel maanden in de brievenbus aantreft maakt niemand zich hier druk om. Zodra de Provinciale Staten alleen maar een van de vele verkiezingen is weet niemand hoe dit zit.
Ik mis de opinieartikelen van politiek geïnteresseerden en betrokkenen in de Flevopost. Ik mis de politieke partijen die ook buiten verkiezingstijd iets van zich laten zien, buiten de media om. Ik mis de rondleidingen in het gemeentehuis, want hoe groot dat ding ook is, verder dan de balie waar ik mijn ID kon ophalen ben ik niet gekomen (Waarom doen middelbare scholen dit niet met maatschappijleer? Ze gaan wel naar de tweede kamer).
Zolang de bestuursvormen voor burgers puur zakelijke dingen zijn waar ze toch niks mee te maken hebben, geen contact mee hebben en alleen af en toe een stukje reclame over zien; hoe verwachten mensen werkzaam in deze bestuursvormen dan dat de burger geïnteresseerd is?
En voor degenen die wel hun best doen de burger te betrekken in wat er gebeurd: Goed bezig en ga zo door!
(Ik heb door dat de inhoud afwijkt van de oorspronkelijke intentie. Ik schrijf voor ik denk.)
Al mensen mij vragen wat het Waterschap doet, of de Provinciale Staten, of zelfs de gemeente dan kunnen ze een antwoord verwachten waar zelfs ik niet helemaal zeker van ben. Het is allemaal een chaotisch systeem waar je, als je erbuiten staat, weinig mee te maken denkt te hebben.
Nu gaat het me vooral even om de gemeente, die inderdaad ver van de burger af staat op persoonlijk niveau.
Laatst kwam ik erachter dat de groengekleurde bladzijde in de Flevopost geen reclame was, maar iets met een naam als 'Gemeentenieuws'. Terwijl ik de Flevopost al behoorlijk lang lees, viel het me pas op toen ik er echt op ging letten.
Dit is ook het gevoel wat de meeste burgers naar een gemeente hebben. Een saaie bladzijde in de krant die als reclame aangezien kan worden. Iets wat een en al zakelijk is. Vergunningen, belastingen en verboden; de woorden waaraan mensen denken als je het over de gemeente hebt.
Tegenwoordig probeert de gemeente zichzelf meer en meer op de kaart te zetten als iets wat dicht bij de burger staat. Op deze manier gaan mensen er al snel anders naar kijken. Toch heeft niet iedereen het internet gevonden en hebben nog minder mensen oprecht interesse hierin.
Ja, burgers geven alleen om de kosten. Zolang de gemeente alleen bestaat uit mensen die in en uit een gemeentehuis lopen zal dit ook zo blijven. Zolang het Waterschap een foldertje is wat je eens in de zoveel maanden in de brievenbus aantreft maakt niemand zich hier druk om. Zodra de Provinciale Staten alleen maar een van de vele verkiezingen is weet niemand hoe dit zit.
Ik mis de opinieartikelen van politiek geïnteresseerden en betrokkenen in de Flevopost. Ik mis de politieke partijen die ook buiten verkiezingstijd iets van zich laten zien, buiten de media om. Ik mis de rondleidingen in het gemeentehuis, want hoe groot dat ding ook is, verder dan de balie waar ik mijn ID kon ophalen ben ik niet gekomen (Waarom doen middelbare scholen dit niet met maatschappijleer? Ze gaan wel naar de tweede kamer).
Zolang de bestuursvormen voor burgers puur zakelijke dingen zijn waar ze toch niks mee te maken hebben, geen contact mee hebben en alleen af en toe een stukje reclame over zien; hoe verwachten mensen werkzaam in deze bestuursvormen dan dat de burger geïnteresseerd is?
En voor degenen die wel hun best doen de burger te betrekken in wat er gebeurd: Goed bezig en ga zo door!
(Ik heb door dat de inhoud afwijkt van de oorspronkelijke intentie. Ik schrijf voor ik denk.)
woensdag 15 september 2010
Achter de profielen.
Het begint erop te lijken dat Dronten steeds meer online gaat. dronten.voorvandaag.nl geeft hier een mooi overzicht van. Ik kan dit alleen maar toejuichen, het liefst zou ik heel Dronten op het internet zien, ieder met een eigen blog en Twitter account, zodat het uitwisselen van meningen en gedachten een stuk makkelijker wordt.
Persoonlijk zie ik maar een probleem hiermee; ik heb online zoveel mensen leren kennen, maar heb ze nog nooit in het echt ontmoet. Terwijl we online elkaars naam kennen, profielfoto's herkennen en blogs lezen, lopen we elkaar in het centrum zomaar voorbij. Sommige mogen het prettig vinden op te gaan in de animositeit van het internet, ik ben van mening dat het toch een bepaalde oppervlakkigheid behoud.
Daarom vraag ik me nu toch af, wie is er voorstander van om een Drontense-Blogger-Twitteraar meet-up te houden. Want zo groot is Dronten niet en ik ben toch benieuwd wie er achter de profielen en blogs schuilgaan.
Persoonlijk zie ik maar een probleem hiermee; ik heb online zoveel mensen leren kennen, maar heb ze nog nooit in het echt ontmoet. Terwijl we online elkaars naam kennen, profielfoto's herkennen en blogs lezen, lopen we elkaar in het centrum zomaar voorbij. Sommige mogen het prettig vinden op te gaan in de animositeit van het internet, ik ben van mening dat het toch een bepaalde oppervlakkigheid behoud.
Daarom vraag ik me nu toch af, wie is er voorstander van om een Drontense-Blogger-Twitteraar meet-up te houden. Want zo groot is Dronten niet en ik ben toch benieuwd wie er achter de profielen en blogs schuilgaan.
woensdag 8 september 2010
Korte update.
Na een paar dagen niet te hebben geblogd, ben ik weer terug. Eigenlijk heb ik de laatste dagen niet veel te melden, ik heb het te druk gehad om me echt druk om dingen te kunnen maken.
Dus gaat dit blog ook niet echt over waar ik me druk om maak, maar is het een opsomming van een paar gedachten en ideeën.
- Sinds wanneer is er in West dat leuke speeltuintje op een eilandje? Ik fietste er vandaag langs, al fiets ik deze weg vaker, maar het is me nooit eerder opgevallen. Het ziet er nog wat kaal uit, maar is een geweldig idee geweest.
- Naar mijn gevoel gebeurd er weinig de laatste tijd. Klopt dit idee?
- Ik zit erover te denken een onafhankelijke vereniging jongerenbelangen Dronten, of iets in die richting op te richten. Het liefst zo politiek neutraal als maar kan. Wettelijk val je onder de jongeren tot je 28ste. Ik ben zelf erg ervoor om dit ook te behouden, dat juist ook de oudere jeugd (16+) aandacht krijgt. Wie wilt helpen met dit idee uitwerken kan me mailen.
Nou, dit was inderdaad erg weinig. Ik zal op een tijdstip dat ik wat minder moe ben en wat meer tijd heb een volgend onderwerp vinden om dit blog mee op te vullen. Tot dan.
Dus gaat dit blog ook niet echt over waar ik me druk om maak, maar is het een opsomming van een paar gedachten en ideeën.
- Sinds wanneer is er in West dat leuke speeltuintje op een eilandje? Ik fietste er vandaag langs, al fiets ik deze weg vaker, maar het is me nooit eerder opgevallen. Het ziet er nog wat kaal uit, maar is een geweldig idee geweest.
- Naar mijn gevoel gebeurd er weinig de laatste tijd. Klopt dit idee?
- Ik zit erover te denken een onafhankelijke vereniging jongerenbelangen Dronten, of iets in die richting op te richten. Het liefst zo politiek neutraal als maar kan. Wettelijk val je onder de jongeren tot je 28ste. Ik ben zelf erg ervoor om dit ook te behouden, dat juist ook de oudere jeugd (16+) aandacht krijgt. Wie wilt helpen met dit idee uitwerken kan me mailen.
Nou, dit was inderdaad erg weinig. Ik zal op een tijdstip dat ik wat minder moe ben en wat meer tijd heb een volgend onderwerp vinden om dit blog mee op te vullen. Tot dan.
dinsdag 31 augustus 2010
Het Redeplein.
Het Redeplein, ook wel het Meerpaalplein genoemd, is een van de leegste plekken die Dronten heeft. Het is een groot plein, net voor het centrum, waar meestal niks gebeurd en wat een onaantrekkelijke uitstraling heeft.
Soms gebeurd er wat op het Meerpaalplein, zoals ik deze altijd heb genoemd. Denk aan een spectaculair evenement zoals een kofferbak verkoop. Of misschien zelfs nog leuker dan dat is een kermis.
De Rede heeft een poging gedaan tot terrasjes neerzetten aan de rand van het Meerpaalplein. Dit loopt voor geen meter, aangezien niemand graag aan de ene kant auto's ziet en aan de andere kant een leeg plein.
De gemeente heeft nu plantenbakken neergezet. Grote, lompe gevaartes met nepkiezels als bodem, waar dan een soort boom uit groeit. Deze hebben van dichtbij evenveel uitstraling als het plein zelf, wat niet echt positief is. Gelukkig kan je er altijd nog foto's van maken, waardoor de afstand die er dan is enige uitstraling lijkt te geven.
Het Meerpaalplein heeft een mooie, even ondergrond. Dit maakt het perfect om op te skateboarden of longboarden. Ook zie je regelmatig voetballers. Natuurlijk lijkt het dat of het heel actief is, als je maar elke zoveel seconden wilt uitwijken voor objecten die je kant op komen.
's Avonds is het Meerpaalplein het perfecte voorbeeld van het meest lelijke plein ooit. De enige sfeer die er hangt is in augustus, als de Meerpaaldagen in volle gang zijn. Buiten de Meerpaaldagen om wordt het als het donker valt vooral gebruikt door jongeren die aan de kant staan om samen een joint te kunnen roken.
Als er eens iets wordt georganiseerd komt dit een aantal weken van te voren herhaaldelijk in elke Flevopost te staan. De strekking van het bericht komt niet veel verder dan 'Er gebeurd iets in Dronten. Hier MOET je heen. Als je dit mist mis je DE NIEUWSTE RAGE die LANDELIJK EEN RAGE IS. WIL JE ALSJEBLIEEEEEFT KOMEN?'
Als het evenement dan voorbij is staat er een foto in de Flevopost van mensen die er een beetje verveeld bijstaan, maar er wel zijn. Het bericht daaronder is iets als 'HET WAS HET SUPERBESTEGROOTSTESUCCES en als je er niet was DAN HEB JE IETS GEMIST WAT HELEMAAL TOP WAS.'
Soms vraag ik me af waarom deze berichten nog worden geschreven. Ik weet het, zoveel gebeurd er niet in Dronten, maar dat lijkt mij geen reden om te overdrijven. Misschien kan de Flevopost bij het volgende topevenement eens de bezoekers om hun mening vragen, in plaats van de organisatoren?
Als er dan eens iets leuks wordt gehouden is het vaak een 'eens maar nooit weer' actie. Vaak komt dit door tegenliggende bezoekersaantallen, die eigenlijk niet verrassend waren; of het komt door geldgebrek, wat geen excuus is want het hoeft helemaal niet zo duur.
Een jamsessie op het Meerpaalplein, wat een geweldige kans is voor muzikanten om elkaar te leren kennen en voor omstanders om te zien hoe muzikaal Dronten is?
Een paar aangrenzende partytenten met leuke decoratie, terrasjes en verwarming in de winter om de zomer te vieren?
Een hoop terrasjes, barbecues en goedkope prijzen om een gezellige dorpsbarbecue te houden?
Zo moeilijk is het niet om een idee te bedenken waar je voor weinig geld veel mensen op af kan laten komen. Echt niet. Kijk maar naar de autoshow van Tuningfreaks. En als je nou slim bent zorg je dat er vaste tijden en data zijn, zoals elke eerste vrijdag van de maand, of van de even maanden. Dit geeft mensen regelmaat en duidelijkheid. Iets wat we ook met de koopzondagen moeten doen, willen deze ooit mensen trekken.
En voor de uitstraling als er niks gebeurd? Bouw tenminste een houten frame heen om de metalen plantenbakken. En iets van verlichting in de avonden, zoals ledlampjes in het plein zelf. Misschien een paar leuke verplaatsbare winkeltjes, al is het maar een snack- en krantenkiosk.
In plaats van dingen proberen en dan falen zou de gemeente eens aan hun vrienden en kennissen moeten vragen wat die er willen zien. De meeste hebben verrassende ideeën. En zodra je weet dat velen het een goed idee vinden dan faal je minder snel.
Want nu heeft het de uitstraling van een lege parkeerplaats.
Soms gebeurd er wat op het Meerpaalplein, zoals ik deze altijd heb genoemd. Denk aan een spectaculair evenement zoals een kofferbak verkoop. Of misschien zelfs nog leuker dan dat is een kermis.
De Rede heeft een poging gedaan tot terrasjes neerzetten aan de rand van het Meerpaalplein. Dit loopt voor geen meter, aangezien niemand graag aan de ene kant auto's ziet en aan de andere kant een leeg plein.
De gemeente heeft nu plantenbakken neergezet. Grote, lompe gevaartes met nepkiezels als bodem, waar dan een soort boom uit groeit. Deze hebben van dichtbij evenveel uitstraling als het plein zelf, wat niet echt positief is. Gelukkig kan je er altijd nog foto's van maken, waardoor de afstand die er dan is enige uitstraling lijkt te geven.
Het Meerpaalplein heeft een mooie, even ondergrond. Dit maakt het perfect om op te skateboarden of longboarden. Ook zie je regelmatig voetballers. Natuurlijk lijkt het dat of het heel actief is, als je maar elke zoveel seconden wilt uitwijken voor objecten die je kant op komen.
's Avonds is het Meerpaalplein het perfecte voorbeeld van het meest lelijke plein ooit. De enige sfeer die er hangt is in augustus, als de Meerpaaldagen in volle gang zijn. Buiten de Meerpaaldagen om wordt het als het donker valt vooral gebruikt door jongeren die aan de kant staan om samen een joint te kunnen roken.
Als er eens iets wordt georganiseerd komt dit een aantal weken van te voren herhaaldelijk in elke Flevopost te staan. De strekking van het bericht komt niet veel verder dan 'Er gebeurd iets in Dronten. Hier MOET je heen. Als je dit mist mis je DE NIEUWSTE RAGE die LANDELIJK EEN RAGE IS. WIL JE ALSJEBLIEEEEEFT KOMEN?'
Als het evenement dan voorbij is staat er een foto in de Flevopost van mensen die er een beetje verveeld bijstaan, maar er wel zijn. Het bericht daaronder is iets als 'HET WAS HET SUPERBESTEGROOTSTESUCCES en als je er niet was DAN HEB JE IETS GEMIST WAT HELEMAAL TOP WAS.'
Soms vraag ik me af waarom deze berichten nog worden geschreven. Ik weet het, zoveel gebeurd er niet in Dronten, maar dat lijkt mij geen reden om te overdrijven. Misschien kan de Flevopost bij het volgende topevenement eens de bezoekers om hun mening vragen, in plaats van de organisatoren?
Als er dan eens iets leuks wordt gehouden is het vaak een 'eens maar nooit weer' actie. Vaak komt dit door tegenliggende bezoekersaantallen, die eigenlijk niet verrassend waren; of het komt door geldgebrek, wat geen excuus is want het hoeft helemaal niet zo duur.
Een jamsessie op het Meerpaalplein, wat een geweldige kans is voor muzikanten om elkaar te leren kennen en voor omstanders om te zien hoe muzikaal Dronten is?
Een paar aangrenzende partytenten met leuke decoratie, terrasjes en verwarming in de winter om de zomer te vieren?
Een hoop terrasjes, barbecues en goedkope prijzen om een gezellige dorpsbarbecue te houden?
Zo moeilijk is het niet om een idee te bedenken waar je voor weinig geld veel mensen op af kan laten komen. Echt niet. Kijk maar naar de autoshow van Tuningfreaks. En als je nou slim bent zorg je dat er vaste tijden en data zijn, zoals elke eerste vrijdag van de maand, of van de even maanden. Dit geeft mensen regelmaat en duidelijkheid. Iets wat we ook met de koopzondagen moeten doen, willen deze ooit mensen trekken.
En voor de uitstraling als er niks gebeurd? Bouw tenminste een houten frame heen om de metalen plantenbakken. En iets van verlichting in de avonden, zoals ledlampjes in het plein zelf. Misschien een paar leuke verplaatsbare winkeltjes, al is het maar een snack- en krantenkiosk.
In plaats van dingen proberen en dan falen zou de gemeente eens aan hun vrienden en kennissen moeten vragen wat die er willen zien. De meeste hebben verrassende ideeën. En zodra je weet dat velen het een goed idee vinden dan faal je minder snel.
Want nu heeft het de uitstraling van een lege parkeerplaats.
maandag 30 augustus 2010
Weg is weg.
De VVV sluit vanaf 1 september zijn deuren. Tenminste, dat is wat ik in de Stentor lees, wat meestal wel redelijk betrouwbaar is. Nu heb ik zelf niks te maken met de VVV, ik weet dat het zich in de Meerpaal bevind en grotendeels gericht is op toerisme. Ik zou niet eens kunnen zeggen waar VVV voor staat. Nu gaat het me ook niet om het sluiten van de VVV, maar om het SLUITEN van.
Terwijl de politiek zich druk maakt over het wel of niet vermeerderen van de koopzondagen zie je winkel na winkel en plek na plek verdwijnen. Waar eerst de Clay-CD zat is nu een babyspullenwinkel, waar eerst een tassenwinkel zat is nu een lege ruimte, waar eerst een bioscoop was zijn nu lege zalen. Waarom wordt er zoveel aandacht aan koopzondagen besteed, terwijl de aandacht beter zou kunnen gaan naar hoeveel plekken er wel niet failliet gaan of ermee stoppen.
Hoe kan het dat we liever naar Lelystad gaan om een film te pakken dan in Dronten toen de bioscoop nog draaide? Hoe kan het dat vele particuliere winkels in het centrum niet rond weten te komen? Hoe is het zo ver gekomen dat een VVV besluit dat het het niet waard is om verder te gaan?
De plekken die Dronten een beetje de moeite waard maakten, die Dronten probeerde te promoten als leuk dorp (ook voor toeristen), die Dronten een eigen karakter gaven zijn stuk voor stuk aan het verdwijnen.
Leg mij eens uit hoe dat komt.
Terwijl de politiek zich druk maakt over het wel of niet vermeerderen van de koopzondagen zie je winkel na winkel en plek na plek verdwijnen. Waar eerst de Clay-CD zat is nu een babyspullenwinkel, waar eerst een tassenwinkel zat is nu een lege ruimte, waar eerst een bioscoop was zijn nu lege zalen. Waarom wordt er zoveel aandacht aan koopzondagen besteed, terwijl de aandacht beter zou kunnen gaan naar hoeveel plekken er wel niet failliet gaan of ermee stoppen.
Hoe kan het dat we liever naar Lelystad gaan om een film te pakken dan in Dronten toen de bioscoop nog draaide? Hoe kan het dat vele particuliere winkels in het centrum niet rond weten te komen? Hoe is het zo ver gekomen dat een VVV besluit dat het het niet waard is om verder te gaan?
De plekken die Dronten een beetje de moeite waard maakten, die Dronten probeerde te promoten als leuk dorp (ook voor toeristen), die Dronten een eigen karakter gaven zijn stuk voor stuk aan het verdwijnen.
Leg mij eens uit hoe dat komt.
zondag 29 augustus 2010
Drontense bloggers.
Op het moment heb ik geen goede inspiratie voor een mooie en pakkende inleiding, dus komt deze hier ook niet. Ik wou het even hebben over een idee wat me net ten binnen schoot.
Omdat ik nooit echt heb kunnen wennen aan het gebruik van RSS feeds zoek ik steeds elk blog eens in de zoveel tijd op om te kijken of er iets nieuws staat. Helaas vergeet ik op deze manier weleens het bestaan van een bepaald blog, om er een half jaar later weer aan herinnerd te worden.
Nu leek het me wel een leuk idee om een soort blog-collectief te maken voor de Drontense bloggers. Het idee is vooral om een site te maken die via RSS automatisch de nieuwe blogs weergeeft, met naam en url van desbetreffende blogger. Zo kunnen we alle informatie bij elkaar houden en een idee krijgen wat er speelt. Elke Drontense blogger die mee wilt doen kan zich aanmelden, al is de inhoud niet veel interessanter dan een beschrijving van diegene's uitgaansleven.
Het idee zit nog vaag in mijn hoofd en mijn verstand van websites maken gaat niet veel verder dan de basis van HTML en het gebruik van Google voor de dingen die ik nog niet weet, maar misschien zijn er anderen die dit wel kunnen.
Drontense bloggers, hoe denken jullie hierover? Een site met bijvoorbeeld de naam drontensebloggers.nl die alles vertoont? Vertel het me.
Omdat ik nooit echt heb kunnen wennen aan het gebruik van RSS feeds zoek ik steeds elk blog eens in de zoveel tijd op om te kijken of er iets nieuws staat. Helaas vergeet ik op deze manier weleens het bestaan van een bepaald blog, om er een half jaar later weer aan herinnerd te worden.
Nu leek het me wel een leuk idee om een soort blog-collectief te maken voor de Drontense bloggers. Het idee is vooral om een site te maken die via RSS automatisch de nieuwe blogs weergeeft, met naam en url van desbetreffende blogger. Zo kunnen we alle informatie bij elkaar houden en een idee krijgen wat er speelt. Elke Drontense blogger die mee wilt doen kan zich aanmelden, al is de inhoud niet veel interessanter dan een beschrijving van diegene's uitgaansleven.
Het idee zit nog vaag in mijn hoofd en mijn verstand van websites maken gaat niet veel verder dan de basis van HTML en het gebruik van Google voor de dingen die ik nog niet weet, maar misschien zijn er anderen die dit wel kunnen.
Drontense bloggers, hoe denken jullie hierover? Een site met bijvoorbeeld de naam drontensebloggers.nl die alles vertoont? Vertel het me.
donderdag 26 augustus 2010
Gemeenteraadsleden in Dronten
Sinds ik me ben gaan interesseren in wat er in politiek Dronten gebeurd kijk ik anders tegen de gemeente aan. Mijn haat-liefde verhouding met Dronten is niet veranderd, dat zal ook wel niet zo snel gebeuren. Toch ben ik iets positiever gaan kijken naar de gemeente. Dit komt vooral door de twitterende gemeenteraadsleden.
Waar ik eerst dacht dat de politiek op grote afstand stond, merk ik nu dat het eigenlijk heel dicht bij staat. De mensen in de politiek willen ook alleen maar wat het beste is, al zijn ze het niet altijd met elkaar eens, of ben je het niet altijd met hen eens.
Door Twitter heb ik toch een oppervlakkig contact met de mensen in de gemeenteraad. Ja, oppervlakkig, want 140 tekens zijn nu eenmaal niet bedoeld om goede contacten te bouwen. Waarschijnlijk ben ik al regelmatig langs ze gelopen in het centrum, maar herkende ik ze niet van gezicht. Dit maakt niks uit, oppervlakkig contact of niet, het is toch een contact. En dat brengt het allemaal een stuk dichterbij, maakt de afstand kleiner.
Het verbaasde om te zien hoe de leden van de Christenunie, Groenlinks en de PVDA goed met elkaar om konden gaan. Hoe het normale voetbalhooligan gedrag wat normaal tussen leden van partijen hangt hier totaal niet zichtbaar was.
Het verbaasde me dat ik antwoord kreeg op mijn vragen en hoe serieus ze me namen, hoe hartelijk ze reageerden, hoe ze confrontaties en discussies niet uit de weg gingen maar aan gingen.
Je mag van mij heel Dronten afkraken, maar deze mensen hebben mijn vertrouwen in de gemeenteraad gewonnen. Met dit blog wil ik ze ook bedanken voor hun inzet in de gemeente en hun gedrevenheid om zich in te leven in wat in Dronten gebeurd.
Zo simpel als Twitter als communicatiemedium mag lijken, zo groot kunnen de gevolgen van goed gebruik zijn. Nu het college nog.
Waar ik eerst dacht dat de politiek op grote afstand stond, merk ik nu dat het eigenlijk heel dicht bij staat. De mensen in de politiek willen ook alleen maar wat het beste is, al zijn ze het niet altijd met elkaar eens, of ben je het niet altijd met hen eens.
Door Twitter heb ik toch een oppervlakkig contact met de mensen in de gemeenteraad. Ja, oppervlakkig, want 140 tekens zijn nu eenmaal niet bedoeld om goede contacten te bouwen. Waarschijnlijk ben ik al regelmatig langs ze gelopen in het centrum, maar herkende ik ze niet van gezicht. Dit maakt niks uit, oppervlakkig contact of niet, het is toch een contact. En dat brengt het allemaal een stuk dichterbij, maakt de afstand kleiner.
Het verbaasde om te zien hoe de leden van de Christenunie, Groenlinks en de PVDA goed met elkaar om konden gaan. Hoe het normale voetbalhooligan gedrag wat normaal tussen leden van partijen hangt hier totaal niet zichtbaar was.
Het verbaasde me dat ik antwoord kreeg op mijn vragen en hoe serieus ze me namen, hoe hartelijk ze reageerden, hoe ze confrontaties en discussies niet uit de weg gingen maar aan gingen.
Je mag van mij heel Dronten afkraken, maar deze mensen hebben mijn vertrouwen in de gemeenteraad gewonnen. Met dit blog wil ik ze ook bedanken voor hun inzet in de gemeente en hun gedrevenheid om zich in te leven in wat in Dronten gebeurd.
Zo simpel als Twitter als communicatiemedium mag lijken, zo groot kunnen de gevolgen van goed gebruik zijn. Nu het college nog.
maandag 23 augustus 2010
Vandalisme door gebrek hangplekken?
De site van Omroep Flevoland bericht:
'Imker Geert Kotterink uit Dronten is opnieuw slachtoffer van vandalen geworden. Tijdens de Meerpaaldagen hebben jongeren zijn nieuwe bijenonderkomen opengebroken en gebruikt als hangplek.'
We kunnen nu twee dingen doen. Ten eerste kunnen we de schuld aan de jongeren geven. Ik ben het hier ook mee eens, je sloopt andermans eigendom niet. Toch ben ik eerder naar het tweede geneigd, namelijk het gebrek aan (overdekte) hangplekken als schuld noemen.
Want als de Meerpaaldagen gaande zijn en je daarna nog ergens heen wilt, dan ga je niet bij je ouders thuis op je krappe kamer zitten terwijl je stil moet zijn omdat de rest wilt slapen. Je zoekt een plek waar je nog even door kan gaan met je vrienden. Maar dit is er hier niet, dit is er niet in de meeste steden. Al zou het er wel zijn, je zal wel groepjes krijgen die er ruzie om maken. Toch is het iets waar wel naar gekeken moet worden, het zou vandalisme als dit kunnen voorkomen.
'Imker Geert Kotterink uit Dronten is opnieuw slachtoffer van vandalen geworden. Tijdens de Meerpaaldagen hebben jongeren zijn nieuwe bijenonderkomen opengebroken en gebruikt als hangplek.'
We kunnen nu twee dingen doen. Ten eerste kunnen we de schuld aan de jongeren geven. Ik ben het hier ook mee eens, je sloopt andermans eigendom niet. Toch ben ik eerder naar het tweede geneigd, namelijk het gebrek aan (overdekte) hangplekken als schuld noemen.
Want als de Meerpaaldagen gaande zijn en je daarna nog ergens heen wilt, dan ga je niet bij je ouders thuis op je krappe kamer zitten terwijl je stil moet zijn omdat de rest wilt slapen. Je zoekt een plek waar je nog even door kan gaan met je vrienden. Maar dit is er hier niet, dit is er niet in de meeste steden. Al zou het er wel zijn, je zal wel groepjes krijgen die er ruzie om maken. Toch is het iets waar wel naar gekeken moet worden, het zou vandalisme als dit kunnen voorkomen.
Drontens talent op de PopNL award
Komende zaterdag is het weer tijd voor de POPnl Award, welke gehouden wordt in de Melkweg in Amsterdam. Van elke provincie en Amsterdam doet er een band mee.
Waar vorig jaar uit Flevoland de Almeerse band Marock&Roll meedeed, is het dit jaar het Drontense Vine Yard. Nou ja, de zanger en drummer komen uit Dronten, de bassist komt uit Lelystad.
Nu ben ik ook best trots op deze jongens, die het toch aardig ver hebben geschopt voor een simpel pop-punk bandje uit de polder. Het is Drontens talent en verdient daarom een plekje op dit blog.
Voor alle mensen die nu iets hebben van 'Hey, dit wil ik zaterdag wel meemaken', ik herinner me dat de band een bus heeft waarmee ze 50 band kunnen meenemen. De totale kosten, hoe en waar weet ik niet precies, maar zal ik even navragen.
Hyves: http://vineyardleavebehind.hyves.nl
Myspace: http://www.myspace.com/wearevineyard
Over POPnl: http://www.popnl.nl/
Waar vorig jaar uit Flevoland de Almeerse band Marock&Roll meedeed, is het dit jaar het Drontense Vine Yard. Nou ja, de zanger en drummer komen uit Dronten, de bassist komt uit Lelystad.
Nu ben ik ook best trots op deze jongens, die het toch aardig ver hebben geschopt voor een simpel pop-punk bandje uit de polder. Het is Drontens talent en verdient daarom een plekje op dit blog.
Voor alle mensen die nu iets hebben van 'Hey, dit wil ik zaterdag wel meemaken', ik herinner me dat de band een bus heeft waarmee ze 50 band kunnen meenemen. De totale kosten, hoe en waar weet ik niet precies, maar zal ik even navragen.
Hyves: http://vineyardleavebehind.hyves.nl
Myspace: http://www.myspace.com/wearevineyard
Over POPnl: http://www.popnl.nl/
zondag 22 augustus 2010
Honden uitlaten, deel twee
Zoals ik wel vaker doe schrijf ik alles wat eventueel waardevol is ergens op. Zo ook vanavond, na een paar gesprekken te hebben gehad met hondenbezitters.
Zoals nu overal te lezen is wordt er strenger op hondenpoep gecontroleerd. Goed, helemaal voor. Ik ging er eigenlijk ook standaard vanuit dat er op veelgelopen routes met de hond prullenbakken stonden, waar de poep in gedeponeerd kan worden. Nu hoorde ik dat dit het tegenovergestelde is. Iemand zei zelfs dat na dit bij de milieu-agent te melden, ze een reactie kreeg van 'Ja, dat kost geld. Dat is er niet. Loop met dat zakje maar daarheen,' waarin met daarheen gewezen werd naar een aantal honderden meters verderop.
Dat kost geld? Prullenbakken plaatsen kost geld? Ja en? Waarom wordt er hondenbelasting betaald? Toch juist om zulke dingen te verwezenlijken?
Een ander gesprek ging over de hondensportvereniging Dronten. Een organisatie die volledig door vrijwilligers wordt gerund. Ze krijgen geen enkele subsidie van de gemeente, al is het eigenlijk een noodzaak voor elke hondenbezitter om op cursus te gaan.
Ik zeg, gooi de hondenbelasting met een tientje omhoog voor de mensen die geen cursus hebben gedaan met de hond, al is het maar de puppencursus. Laat dat geld bij de HSVD terecht komen, of andere locale hondensportverenigingen. Eigenaar en hond, als beiden elkaar begrijpen, zijn er een stuk minder problemen.
Op de huidige manier worden mensen bestraft voor dingen waar geen alternatief voor geboden wordt. Kom maar op met meer vuilnisbakken en meer promotie voor de cursussen.
Ik hoop dat ik dit onderwerp kan afsluiten, maar ik zal zeker nog proberen te kijken of ik samen met andere hondenbezitters een beeld kan krijgen van waar de vuilnisbakken missen en dit naar de gemeente te sturen. Voor alle hondenbezitters, waar in uw buurt missen de vuilnisbakken om de poep in te deponeren?
Zoals nu overal te lezen is wordt er strenger op hondenpoep gecontroleerd. Goed, helemaal voor. Ik ging er eigenlijk ook standaard vanuit dat er op veelgelopen routes met de hond prullenbakken stonden, waar de poep in gedeponeerd kan worden. Nu hoorde ik dat dit het tegenovergestelde is. Iemand zei zelfs dat na dit bij de milieu-agent te melden, ze een reactie kreeg van 'Ja, dat kost geld. Dat is er niet. Loop met dat zakje maar daarheen,' waarin met daarheen gewezen werd naar een aantal honderden meters verderop.
Dat kost geld? Prullenbakken plaatsen kost geld? Ja en? Waarom wordt er hondenbelasting betaald? Toch juist om zulke dingen te verwezenlijken?
Een ander gesprek ging over de hondensportvereniging Dronten. Een organisatie die volledig door vrijwilligers wordt gerund. Ze krijgen geen enkele subsidie van de gemeente, al is het eigenlijk een noodzaak voor elke hondenbezitter om op cursus te gaan.
Ik zeg, gooi de hondenbelasting met een tientje omhoog voor de mensen die geen cursus hebben gedaan met de hond, al is het maar de puppencursus. Laat dat geld bij de HSVD terecht komen, of andere locale hondensportverenigingen. Eigenaar en hond, als beiden elkaar begrijpen, zijn er een stuk minder problemen.
Op de huidige manier worden mensen bestraft voor dingen waar geen alternatief voor geboden wordt. Kom maar op met meer vuilnisbakken en meer promotie voor de cursussen.
Ik hoop dat ik dit onderwerp kan afsluiten, maar ik zal zeker nog proberen te kijken of ik samen met andere hondenbezitters een beeld kan krijgen van waar de vuilnisbakken missen en dit naar de gemeente te sturen. Voor alle hondenbezitters, waar in uw buurt missen de vuilnisbakken om de poep in te deponeren?
donderdag 19 augustus 2010
Uitlaten van de hond
Op de site van de Flevopost staat een stukje over controle op loslopende en poepende honden daar waar het niet mag.
Ik herinner me een gesprek wat ik laatst met een bezitter van vier goedgetrainde Border Collies had. Deze honden liepen altijd los, dit was een stuk veiliger voor mens en hond, want vier handen aan de riem is niet te doen. Ook zijn honden, als ze aan de riem zitten, in een onderdanige positie waardoor sommige nogal fel kunnen reageren op andere honden.
Al jaren lieten deze mensen hun Border Collies los lopen, wat nooit voor problemen heeft gezorgd. De poep ruimde ze gewoonlijk op als het op plekken was waar het niet mocht. De laatste tijd hebben ze echter problemen hiermee gekregen, omdat het wettelijk niet mag.
Ik vraag me toch af wat gevaarlijker is. Een hond aan de riem, die zich hierdoor sneller aangevallen voelt, of honden los die perfect luisteren. Het geld wat naar de extra controles gaat lijkt me beter besteed aan het promoten van op cursus gaan met de hond. Een goed opgevoede hond veroorzaakt immers minder problemen.
Verder vraag ik me af hoe het zit met paardenbezitters. Betalen deze ook paardenbelasting? Ik zou sowieso graag zien dat deze de paardenpoep opruimen, de Wisentbrug bijvoorbeeld lijkt soms net een paardenuitlaatplaats. En als longboarder is paardenpoep gevaarlijk en een ergernis.
Ik herinner me een gesprek wat ik laatst met een bezitter van vier goedgetrainde Border Collies had. Deze honden liepen altijd los, dit was een stuk veiliger voor mens en hond, want vier handen aan de riem is niet te doen. Ook zijn honden, als ze aan de riem zitten, in een onderdanige positie waardoor sommige nogal fel kunnen reageren op andere honden.
Al jaren lieten deze mensen hun Border Collies los lopen, wat nooit voor problemen heeft gezorgd. De poep ruimde ze gewoonlijk op als het op plekken was waar het niet mocht. De laatste tijd hebben ze echter problemen hiermee gekregen, omdat het wettelijk niet mag.
Ik vraag me toch af wat gevaarlijker is. Een hond aan de riem, die zich hierdoor sneller aangevallen voelt, of honden los die perfect luisteren. Het geld wat naar de extra controles gaat lijkt me beter besteed aan het promoten van op cursus gaan met de hond. Een goed opgevoede hond veroorzaakt immers minder problemen.
Verder vraag ik me af hoe het zit met paardenbezitters. Betalen deze ook paardenbelasting? Ik zou sowieso graag zien dat deze de paardenpoep opruimen, de Wisentbrug bijvoorbeeld lijkt soms net een paardenuitlaatplaats. En als longboarder is paardenpoep gevaarlijk en een ergernis.
woensdag 18 augustus 2010
Jongeren
Na even op Google te zoeken naar de woorden 'Dronten' en 'jongeren' krijg ik al snel het beeld wat er hangt binnen. Jongerenbemiddelaars gezocht, het opvoeden van jongeren, problemen met jongeren en dergelijke dingen is wat de resultaten vertellen.
Ik herinner me dat ik zelf niet al te lang geleden ook behoorlijk wat overlast heb veroorzaakt met mijn vrienden. We konden nergens uitgaan, want sommige van ons waren nog geen 16 en kwamen nergens binnen. In plaats daarvan dronken we bij iemand thuis en werden we als we te druk werden door de ouders naar buiten gestuurd. Buiten schreeuwde we gezellig verder, terwijl we elke minuut drukker werden. We moesten ergens onze energie kwijt.
Daarna heb ik nog een poos in Nirwana rondgehangen in de avonden. Een plek waar ik tegenwoordig weinig goeds over te vertellen heb. Het is voornamelijk een zuipkeet en en ons-kent-ons groep. Hoe hard sommige daar proberen Nirwana als algemene uitgaansgelegenheid aan te stellen, net zo hard wordt dit door de rest tegengewerkt. Het is namelijk hun club, hun plek; daar is geen plek voor vreemden, voor mensen die anders denken.
In Nirwana waren verhalen over herrie trappen erg gewaardeerd. Een gestolen Mercedes logo of het verplaatsen van te koop borden maakten je geliefd. Dus werd dat gedaan om erbij te horen, om tot de exclusieve ons-kent-ons club te mogen behoren.
Eigenlijk is de overlast die jongeren veroorzaken vooral uit pure verveling. Ook ik zit regelmatig 's avonds thuis een paar biertjes te drinken en plannen te maken over hoe ik die mooie tuinen in West eens wat minder saai kan laten tonen. Maar ik doe het niet, ik weet dat ik er niks aan heb, al zou het een mooi verhaal zijn om over op te scheppen.
De uitlaatklep die velen zo hard nodig hebben is niet in Dronten te vinden. Mijn uitlaatklep is bijvoorbeeld muziek. Mijn liefde voor punk-rock is gekomen toen ik het als uitlaatklep begon te zien. Maar om een leuk bandje te zien moet ik vaak naar de grote stad afreizen, of naar kleinere steden met een goedlopend podium. Sommige zien dansen als een afleiding, maar geen discotheek te vinden.
Helaas lijkt het gevolg van het gebrek van een uitlaatklep vaan te bestaan uit een gedachte van 'alles voor de kick.' Herrie trappen is nog een van de minder ernstige gevolgen. De hoeveelheid drank die sommigen drinken, de hoeveelheid wiet die sommigen roken, de stap van wiet naar pillen die zo klein is; ik heb mijn vrienden deze kant op zien gaan in hun zoektocht naar een uitlaatklep, een plek om zichzelf te zijn. De kick van doen wat niet mag en/of kan is verslavend, net zoals de middelen die regelmatig opgepakt worden om die kick te bereiken.
Hoe meer de ouders verbieden, hoe sneller jongeren geneigd zijn regels te breken; hoe meer ze hieraan wennen, hoe makkelijker het gaat.
Wat we nodig hebben is een uitlaatklep, een plek waar mensen hun frustraties over alles kwijt kunnen op een positieve manier. Een plek waar stress over school, relaties, vriendschap, eenzaamheid, buitensluiting, ouders en alle andere dingen waar velen mee zitten even vergeten kan worden. Niet opgelost, maar gewoon vergeten. Waar risicojongeren niet worden gezien als risicojongeren en absoluut niet met elkaar samengezet worden. Waar niet een leeftijdsdoelgroep hangt en geen strenge verboden.
Volgend jaar rond deze tijd hoop ik dat dezelfde zoekopdracht op Google me resultaten levert in de richting van 'jongeren tevreden over Dronten,' 'Jongerenfeest was geslaagd,' 'Jongerenpartijen .... en .... organiseren samen een actie tegen ....' 'Dronten trekt jongeren,' 'Drontense jongeren geinteresseerd in ...' en 'amper overlast jongeren in Dronten.' Al moet ik zelf een manier vinden om hieraan te werken. Wie helpt me mee?
(Dit blog is geschreven vanuit de onmacht die ik heb om de vrienden die te ver zijn gegaan voor een kick nu nog uit een verkeerde wereld te helpen.)
Ik herinner me dat ik zelf niet al te lang geleden ook behoorlijk wat overlast heb veroorzaakt met mijn vrienden. We konden nergens uitgaan, want sommige van ons waren nog geen 16 en kwamen nergens binnen. In plaats daarvan dronken we bij iemand thuis en werden we als we te druk werden door de ouders naar buiten gestuurd. Buiten schreeuwde we gezellig verder, terwijl we elke minuut drukker werden. We moesten ergens onze energie kwijt.
Daarna heb ik nog een poos in Nirwana rondgehangen in de avonden. Een plek waar ik tegenwoordig weinig goeds over te vertellen heb. Het is voornamelijk een zuipkeet en en ons-kent-ons groep. Hoe hard sommige daar proberen Nirwana als algemene uitgaansgelegenheid aan te stellen, net zo hard wordt dit door de rest tegengewerkt. Het is namelijk hun club, hun plek; daar is geen plek voor vreemden, voor mensen die anders denken.
In Nirwana waren verhalen over herrie trappen erg gewaardeerd. Een gestolen Mercedes logo of het verplaatsen van te koop borden maakten je geliefd. Dus werd dat gedaan om erbij te horen, om tot de exclusieve ons-kent-ons club te mogen behoren.
Eigenlijk is de overlast die jongeren veroorzaken vooral uit pure verveling. Ook ik zit regelmatig 's avonds thuis een paar biertjes te drinken en plannen te maken over hoe ik die mooie tuinen in West eens wat minder saai kan laten tonen. Maar ik doe het niet, ik weet dat ik er niks aan heb, al zou het een mooi verhaal zijn om over op te scheppen.
De uitlaatklep die velen zo hard nodig hebben is niet in Dronten te vinden. Mijn uitlaatklep is bijvoorbeeld muziek. Mijn liefde voor punk-rock is gekomen toen ik het als uitlaatklep begon te zien. Maar om een leuk bandje te zien moet ik vaak naar de grote stad afreizen, of naar kleinere steden met een goedlopend podium. Sommige zien dansen als een afleiding, maar geen discotheek te vinden.
Helaas lijkt het gevolg van het gebrek van een uitlaatklep vaan te bestaan uit een gedachte van 'alles voor de kick.' Herrie trappen is nog een van de minder ernstige gevolgen. De hoeveelheid drank die sommigen drinken, de hoeveelheid wiet die sommigen roken, de stap van wiet naar pillen die zo klein is; ik heb mijn vrienden deze kant op zien gaan in hun zoektocht naar een uitlaatklep, een plek om zichzelf te zijn. De kick van doen wat niet mag en/of kan is verslavend, net zoals de middelen die regelmatig opgepakt worden om die kick te bereiken.
Hoe meer de ouders verbieden, hoe sneller jongeren geneigd zijn regels te breken; hoe meer ze hieraan wennen, hoe makkelijker het gaat.
Wat we nodig hebben is een uitlaatklep, een plek waar mensen hun frustraties over alles kwijt kunnen op een positieve manier. Een plek waar stress over school, relaties, vriendschap, eenzaamheid, buitensluiting, ouders en alle andere dingen waar velen mee zitten even vergeten kan worden. Niet opgelost, maar gewoon vergeten. Waar risicojongeren niet worden gezien als risicojongeren en absoluut niet met elkaar samengezet worden. Waar niet een leeftijdsdoelgroep hangt en geen strenge verboden.
Volgend jaar rond deze tijd hoop ik dat dezelfde zoekopdracht op Google me resultaten levert in de richting van 'jongeren tevreden over Dronten,' 'Jongerenfeest was geslaagd,' 'Jongerenpartijen .... en .... organiseren samen een actie tegen ....' 'Dronten trekt jongeren,' 'Drontense jongeren geinteresseerd in ...' en 'amper overlast jongeren in Dronten.' Al moet ik zelf een manier vinden om hieraan te werken. Wie helpt me mee?
(Dit blog is geschreven vanuit de onmacht die ik heb om de vrienden die te ver zijn gegaan voor een kick nu nog uit een verkeerde wereld te helpen.)
maandag 16 augustus 2010
Grenzen.
In Dronten gaat niet iedereen even graag met de tijd mee. Het college twittert nog steeds niet, al is meerdere malen bewezen hoe handig Twitter is.
Sinds ik actief ben op Twitter is het leven een stuk leuker geworden. Ik heb interessante gesprekken gevoerd met mensen, blijf op de hoogte van wat er in de wereld gebeurd, kan mijn meningen en kritiek verkondigen. En alles gaat zo persoonlijk of onpersoonlijk als je zelf wenst. Hoewel het berichten van 140 tekens zijn is het stukken minder oppervlakkig dan bijvoorbeeld een Hyves. In tegenstelling tot andere social-media sites gaat het niet om leuke foto's en veel vrienden, het gaat om interessant zijn en wat te zeggen hebben; of niet, het is maar wat je er zelf van maakt.
Nu ik besloten heb dat ik graag verandering in Dronten wil zien, hoe klein deze ook is, ben ik ook erg druk bezig met op internet uitzoeken wat mensen over Dronten denken en wat ze er zouden willen. Ik hou me bezig met wat er gebeurd, zeg wat ik denk en probeer op deze manier gesprekken uit te lokken. Dit begint aardig te lopen, vooral omdat ik op Twitter makkelijk bereik heb tot alle Twitterende Drontenaren.
Twitter maakt de grens die tussen de politiek en de burger ligt stukken kleiner. Het geeft mensen de kans om op de hoogte te blijven van alles.
In Dronten zal, zolang het college niet twittert, er altijd een grens blijven tussen burger en politiek. Want het komt over alsof we op afstand gehouden worden. En ik ben niet echt een fan van opgestelde grenzen, vooral niet als deze door een bepaalde groep met iets teveel liefde in stand gehouden worden.
Sinds ik actief ben op Twitter is het leven een stuk leuker geworden. Ik heb interessante gesprekken gevoerd met mensen, blijf op de hoogte van wat er in de wereld gebeurd, kan mijn meningen en kritiek verkondigen. En alles gaat zo persoonlijk of onpersoonlijk als je zelf wenst. Hoewel het berichten van 140 tekens zijn is het stukken minder oppervlakkig dan bijvoorbeeld een Hyves. In tegenstelling tot andere social-media sites gaat het niet om leuke foto's en veel vrienden, het gaat om interessant zijn en wat te zeggen hebben; of niet, het is maar wat je er zelf van maakt.
Nu ik besloten heb dat ik graag verandering in Dronten wil zien, hoe klein deze ook is, ben ik ook erg druk bezig met op internet uitzoeken wat mensen over Dronten denken en wat ze er zouden willen. Ik hou me bezig met wat er gebeurd, zeg wat ik denk en probeer op deze manier gesprekken uit te lokken. Dit begint aardig te lopen, vooral omdat ik op Twitter makkelijk bereik heb tot alle Twitterende Drontenaren.
Twitter maakt de grens die tussen de politiek en de burger ligt stukken kleiner. Het geeft mensen de kans om op de hoogte te blijven van alles.
In Dronten zal, zolang het college niet twittert, er altijd een grens blijven tussen burger en politiek. Want het komt over alsof we op afstand gehouden worden. En ik ben niet echt een fan van opgestelde grenzen, vooral niet als deze door een bepaalde groep met iets teveel liefde in stand gehouden worden.
Terug naar de tweede klas.
Zoals gewoonlijk hang ik rond dit tijdstip een beetje rond op het internet. Het houd me op de hoogte van wat er gebeurd en ik hoef er de deur niet voor uit. Vooral twitter blijft een van de leukste en meest interessante social-media sites. 'Het komende nieuws nu alvast op twitter.com' zou zo een slogan kunnen zijn.
Dit zorgt ook zo nu en dan voor een 'dit gebeurt toch niet ECHT?' moment. Vandaag kwam ik weer zoiets tegen: Burgemeester Dronten zoekt naar Lianne.
http://www.hartvannederland.nl/nederland/flevoland/2010/burgemeester-zoekt-naar-lianne/
Na een aantal falende pogingen om het filmpje te kunnen zien, krijg ik uiteindelijk in elk geval het geluid. Microsoft Silverlight draait niet op Ubuntu en de open-source versie ervan werkt blijkbaar nog niet optimaal.
Het geluid van het filmpje geeft me al een idee dat dit een stunt voor aandacht is. De straat en de naam van een meisje wat de burgemeester tekeningen van een speeltuin stuurt zijn bekend. Voor zover ik weet hebben we een bevolkingsregister waar iedereen in staat. Dus een Lianne ook. Er is geen achternaam voor nodig. En anders werkt een berichtje in de Flevopost ook vaak erg effectief.
Ik kan mezelf er amper toezetten om het af te luisteren. Dramatische geluiden, wat reclame voor de Meerpaaldagen en nogal dramatisch commentaar. Dit kan je toch niet echt menen? Is het al 1 april?
Ik heb uiterste moeite dit serieus te nemen. Het doet me denken aan de sfeer op de middelbare school, waar alles draaide om aandacht en populariteit, waar van een mug een olifant maken de manier was om in de 'spotlights' te komen te staan.
Wikipedia zegt: 'Als voorzitter van het college en de raad heeft de burgemeester mede tot taak om de kwaliteit van het bestuur in de gemeente te bewaken...' Zou dit verhaal onder kwaliteit behoren?
"I guess life is just a popularity contest. Success: The ability to perform into a framework of obedience"
Dit zorgt ook zo nu en dan voor een 'dit gebeurt toch niet ECHT?' moment. Vandaag kwam ik weer zoiets tegen: Burgemeester Dronten zoekt naar Lianne.
http://www.hartvannederland.nl/nederland/flevoland/2010/burgemeester-zoekt-naar-lianne/
Na een aantal falende pogingen om het filmpje te kunnen zien, krijg ik uiteindelijk in elk geval het geluid. Microsoft Silverlight draait niet op Ubuntu en de open-source versie ervan werkt blijkbaar nog niet optimaal.
Het geluid van het filmpje geeft me al een idee dat dit een stunt voor aandacht is. De straat en de naam van een meisje wat de burgemeester tekeningen van een speeltuin stuurt zijn bekend. Voor zover ik weet hebben we een bevolkingsregister waar iedereen in staat. Dus een Lianne ook. Er is geen achternaam voor nodig. En anders werkt een berichtje in de Flevopost ook vaak erg effectief.
Ik kan mezelf er amper toezetten om het af te luisteren. Dramatische geluiden, wat reclame voor de Meerpaaldagen en nogal dramatisch commentaar. Dit kan je toch niet echt menen? Is het al 1 april?
Ik heb uiterste moeite dit serieus te nemen. Het doet me denken aan de sfeer op de middelbare school, waar alles draaide om aandacht en populariteit, waar van een mug een olifant maken de manier was om in de 'spotlights' te komen te staan.
Wikipedia zegt: 'Als voorzitter van het college en de raad heeft de burgemeester mede tot taak om de kwaliteit van het bestuur in de gemeente te bewaken...' Zou dit verhaal onder kwaliteit behoren?
"I guess life is just a popularity contest. Success: The ability to perform into a framework of obedience"
Meerpaaldagen, ze zijn weer voorbij
Na drie dagen feesten en een dag rust is de maandag weer aangebroken. Voor de werkenden onder ons is het weer terug naar het normale leven. Want zeg nou zelf, de Meerpaaldagen zijn alles behalve het normale leven.
Ook ik ben op de Meerpaaldagen geweest. Ook ik heb teveel gedronken, vals meegezongen en slecht gedanst op foute nummers en iedereen weer gezien. Net zoals de rest van Dronten. Ook ik ben op de braderie geweest en heb even op een terras gezeten.
Het verbaasde me eigenlijk, ik zat op een terrasje in Dronten. En het liep goed. Alle terrassen zaten bijna helemaal vol, bij de Moellies was het zelfs wachten op een tafeltje. De Meerpaal had een bar buiten gezet en muziek aangezet. Het was iets wat ik eigenlijk wel vaker wil doen, op een terrasje in Dronten zitten terwijl er muziek te horen is; speakers of straatmuzikanten, muziek brengt sfeer. Als dit nou buiten de Meerpaaldagen om ook werd gedaan zou het volgens mij alsnog lopen, als het weer zo mooi is als het afgelopen zaterdag was.
De avonden waren typisch zoals de Meerpaaldagen zijn in de avonden. En zoals elk jaar heb ik me doodgeërgerd aan meerdere dingen. Het ergste vond ik eigenlijk nog de CD-artiesten. Volgens mijn vader heet het een orkestband. Simpel gezegd: Een zanger op een podium die over een cdtje heen zingt. Een Jaap, die totaal geen uitstraling heeft en twee keer hetzelfde nummer (Don't Stop Believing) zong stond daar alleen op dat podium. Zoveel duurder is het toch niet om er een band achter te zetten? Een band brengt sfeer. Met Peter Koelewijn vond ik dit nog erger, het eerste kwartier was dit namelijk ook het geval. Ik ben blij dat een Heineken Party Band uiteindelijk erachter kwam staan, het klonk gelijk zoveel echter. Naar mijn gevoel kan je evengoed alleen een CD opzetten anders, dat is stukken goedkoper. Misschien kan de rest van het geld geïnvesteerd worden in echte bands?
Het is ook waarom een Di-rect bij iedereen zo goed aansloeg. Het was al snel duidelijk dat deze gewend waren op een podium te staan en HUN muziek aan publiek ten gehore te brengen. HUN in hoofdletters, want als je iets zelf schreef en er zelf in gelooft, dan breng je het met zoveel meer passie over. Al is Di-rect niet echt mijn band, ze weten hoe je een publiek meekrijgt.
Ik heb wel moeten lachen om wat vrienden van me. "Wij kunnen gratis pissen en de vrouwen moeten betalen, wat een onzin!" Ik geef ze ook wel gelijk, al weet dat als mannen niet gratis kunnen pissen ze wel een plek zoeken waar het wel kan, al mag het niet. Misschien moeten we dit als vrouwen ook doen. Ik moet wel toegeven dat de WC's mooi schoon waren, ik heb wel voor minder betaald. Toch is het misschien een idee om volgend jaar Dixi's neer te zetten, als dit goedkoop genoeg is om het gebruik gratis te houden kan het een stuk 'oneerlijkheid' weghalen. Al zijn het er maar een paar, om de keuze te geven.
Voor de rest kom ik nog even terug op mijn vorige blog. Ze hadden zaterdag een 'Dronten's got Talent' wedstrijd gaande in de Meerpaal. Ik heb deze helaas gemist. Toch vraag ik me af waarom deze niet een aantal weken van te voren kon. Een wedstrijd voor Drontense artiesten die hun kunsten graag op het grote podium willen vertonen. Een gevarieerde jury neerzetten en de eerste, tweede en derde plaats mogen een kwartier op de Meerpaaldagen spelen; drie op donderdag; twee op vrijdag en nummer een op zaterdag. Dansacts, bands, singer-songwriters, alles wat op een podium kan en wilt staan en uit Dronten komt zou je kunnen laten meedoen. Het 'Drontense Talent' eens de aandacht geven die het verdient!
Eigenlijk ben ik helemaal niet zo heel negatief. De Meerpaaldagen zijn rustig verlopen, de organisatie heeft zijn/haar best gedaan, de vrijwilligers waren hard aan het werk, er liep genoeg politie en EHBO rond, de sfeer zat er goed in en de mensen waren vrolijk.
Alleen jammer van de prijsstijging van de muntjes ;)
Ook ik ben op de Meerpaaldagen geweest. Ook ik heb teveel gedronken, vals meegezongen en slecht gedanst op foute nummers en iedereen weer gezien. Net zoals de rest van Dronten. Ook ik ben op de braderie geweest en heb even op een terras gezeten.
Het verbaasde me eigenlijk, ik zat op een terrasje in Dronten. En het liep goed. Alle terrassen zaten bijna helemaal vol, bij de Moellies was het zelfs wachten op een tafeltje. De Meerpaal had een bar buiten gezet en muziek aangezet. Het was iets wat ik eigenlijk wel vaker wil doen, op een terrasje in Dronten zitten terwijl er muziek te horen is; speakers of straatmuzikanten, muziek brengt sfeer. Als dit nou buiten de Meerpaaldagen om ook werd gedaan zou het volgens mij alsnog lopen, als het weer zo mooi is als het afgelopen zaterdag was.
De avonden waren typisch zoals de Meerpaaldagen zijn in de avonden. En zoals elk jaar heb ik me doodgeërgerd aan meerdere dingen. Het ergste vond ik eigenlijk nog de CD-artiesten. Volgens mijn vader heet het een orkestband. Simpel gezegd: Een zanger op een podium die over een cdtje heen zingt. Een Jaap, die totaal geen uitstraling heeft en twee keer hetzelfde nummer (Don't Stop Believing) zong stond daar alleen op dat podium. Zoveel duurder is het toch niet om er een band achter te zetten? Een band brengt sfeer. Met Peter Koelewijn vond ik dit nog erger, het eerste kwartier was dit namelijk ook het geval. Ik ben blij dat een Heineken Party Band uiteindelijk erachter kwam staan, het klonk gelijk zoveel echter. Naar mijn gevoel kan je evengoed alleen een CD opzetten anders, dat is stukken goedkoper. Misschien kan de rest van het geld geïnvesteerd worden in echte bands?
Het is ook waarom een Di-rect bij iedereen zo goed aansloeg. Het was al snel duidelijk dat deze gewend waren op een podium te staan en HUN muziek aan publiek ten gehore te brengen. HUN in hoofdletters, want als je iets zelf schreef en er zelf in gelooft, dan breng je het met zoveel meer passie over. Al is Di-rect niet echt mijn band, ze weten hoe je een publiek meekrijgt.
Ik heb wel moeten lachen om wat vrienden van me. "Wij kunnen gratis pissen en de vrouwen moeten betalen, wat een onzin!" Ik geef ze ook wel gelijk, al weet dat als mannen niet gratis kunnen pissen ze wel een plek zoeken waar het wel kan, al mag het niet. Misschien moeten we dit als vrouwen ook doen. Ik moet wel toegeven dat de WC's mooi schoon waren, ik heb wel voor minder betaald. Toch is het misschien een idee om volgend jaar Dixi's neer te zetten, als dit goedkoop genoeg is om het gebruik gratis te houden kan het een stuk 'oneerlijkheid' weghalen. Al zijn het er maar een paar, om de keuze te geven.
Voor de rest kom ik nog even terug op mijn vorige blog. Ze hadden zaterdag een 'Dronten's got Talent' wedstrijd gaande in de Meerpaal. Ik heb deze helaas gemist. Toch vraag ik me af waarom deze niet een aantal weken van te voren kon. Een wedstrijd voor Drontense artiesten die hun kunsten graag op het grote podium willen vertonen. Een gevarieerde jury neerzetten en de eerste, tweede en derde plaats mogen een kwartier op de Meerpaaldagen spelen; drie op donderdag; twee op vrijdag en nummer een op zaterdag. Dansacts, bands, singer-songwriters, alles wat op een podium kan en wilt staan en uit Dronten komt zou je kunnen laten meedoen. Het 'Drontense Talent' eens de aandacht geven die het verdient!
Eigenlijk ben ik helemaal niet zo heel negatief. De Meerpaaldagen zijn rustig verlopen, de organisatie heeft zijn/haar best gedaan, de vrijwilligers waren hard aan het werk, er liep genoeg politie en EHBO rond, de sfeer zat er goed in en de mensen waren vrolijk.
Alleen jammer van de prijsstijging van de muntjes ;)
woensdag 11 augustus 2010
Meerpaaldagen
De Meerpaaldagen beginnen morgen weer. Zoals de Flevopost me al een aantal weken aan het vertellen is is het een feest van Drontenaren, voor Drontenaren. Een mooie gedachte.
Ook dit jaar heb ik weinig zin in de Meerpaaldagen en doe ik het vooral af als een excuus om te zuipen. Ook dit jaar hoor je me zeuren over dat het aantoont heel Dronten een feest leuk vind, maar er zo weinig te doen is de rest van het jaar. Ook dit jaar heb ik het over de belabberde kwaliteit van de artiesten die spelen, een formule die voorspelbaar is. Dit jaar heb weer iets nieuws gevonden om over te klagen; een feest van en voor Drontenaren, die hoort toch Drontenaren op het podium te hebben?
De formule die ze elk jaar gebruiken voor het boeken van de artiesten lijkt een hit. Een bandje voor de kids, een bandje wat een aantal jaar geleden in was voor de jeugd, een paar coverbands, een gedateerde zanger voor de ouderen, een finalist van 'Holland got popidols' of een soortgelijke show en een goedkope feestband. Al jaren gaat dit zo, al jaren lijkt het te werken. Mensen blijven komen.
In de hele formule, succes of niet, ontbreekt misschien wel het belangrijkste; Drontens talent. Hoe moeilijk is het om een bandje uit Dronten te vinden wat op zo'n podium wilt spelen? Ik durf te wedden dat er genoeg zijn die het voor gratis bier doen, dus aan de kosten zal het niet liggen. Het is de perfecte manier om te laten zien wat hier in de muziek gebeurd, ook naar de vele mensen buiten Dronten die komen. En het image 'Van Drontenaren, voor Drontenaren' kan op deze manier versterkt blijven. Je zou zelfs een band-battle kunnen houden van te voren, om te kijken welke artiest(en) het in zich hebben om op HET feest van Dronten te staan. Er is zoveel muzikaal talent hier, maar de Meerpaaldagen doen ons graag anders geloven.
Lokaal talent heeft me verteld dat ze niet op de Meerpaaldagen konden spelen omdat ze daar liever 'grote en bekende namen' hadden. Het zal wel aan mij liggen, maar om een 'Heineken Party Band' of een 'Djuli' groot en bekend te noemen gaat toch iets te ver*. Vooral als je je beseft dat deze eerste op de zaterdag totaal 2x drie kwartier speelt.
Maar zoals elk jaar ben ook ik er wel te vinden. Zoals elk jaar ga ik halverwege de avond naar huis omdat ik me niet wil bezuipen en er eigenlijk weinig aan is (half)nuchter. Zoals elk jaar kan ik kritiek leveren maar weet ik ook wel hoe belangrijk het is om zo'n feest te hebben in een dorp. Zoals altijd ben ik toch trots op de organisatie, die zich hard inzet om het mogelijk te maken, zelfs in crisistijd. Het mag dan niet precies zijn wat ik wil en verwacht, dat betekend niet direct dat het slecht is.
*Ik ken behalve Di-rect en Peter Koelewijn niks van wat er komt
Ook dit jaar heb ik weinig zin in de Meerpaaldagen en doe ik het vooral af als een excuus om te zuipen. Ook dit jaar hoor je me zeuren over dat het aantoont heel Dronten een feest leuk vind, maar er zo weinig te doen is de rest van het jaar. Ook dit jaar heb ik het over de belabberde kwaliteit van de artiesten die spelen, een formule die voorspelbaar is. Dit jaar heb weer iets nieuws gevonden om over te klagen; een feest van en voor Drontenaren, die hoort toch Drontenaren op het podium te hebben?
De formule die ze elk jaar gebruiken voor het boeken van de artiesten lijkt een hit. Een bandje voor de kids, een bandje wat een aantal jaar geleden in was voor de jeugd, een paar coverbands, een gedateerde zanger voor de ouderen, een finalist van 'Holland got popidols' of een soortgelijke show en een goedkope feestband. Al jaren gaat dit zo, al jaren lijkt het te werken. Mensen blijven komen.
In de hele formule, succes of niet, ontbreekt misschien wel het belangrijkste; Drontens talent. Hoe moeilijk is het om een bandje uit Dronten te vinden wat op zo'n podium wilt spelen? Ik durf te wedden dat er genoeg zijn die het voor gratis bier doen, dus aan de kosten zal het niet liggen. Het is de perfecte manier om te laten zien wat hier in de muziek gebeurd, ook naar de vele mensen buiten Dronten die komen. En het image 'Van Drontenaren, voor Drontenaren' kan op deze manier versterkt blijven. Je zou zelfs een band-battle kunnen houden van te voren, om te kijken welke artiest(en) het in zich hebben om op HET feest van Dronten te staan. Er is zoveel muzikaal talent hier, maar de Meerpaaldagen doen ons graag anders geloven.
Lokaal talent heeft me verteld dat ze niet op de Meerpaaldagen konden spelen omdat ze daar liever 'grote en bekende namen' hadden. Het zal wel aan mij liggen, maar om een 'Heineken Party Band' of een 'Djuli' groot en bekend te noemen gaat toch iets te ver*. Vooral als je je beseft dat deze eerste op de zaterdag totaal 2x drie kwartier speelt.
Maar zoals elk jaar ben ook ik er wel te vinden. Zoals elk jaar ga ik halverwege de avond naar huis omdat ik me niet wil bezuipen en er eigenlijk weinig aan is (half)nuchter. Zoals elk jaar kan ik kritiek leveren maar weet ik ook wel hoe belangrijk het is om zo'n feest te hebben in een dorp. Zoals altijd ben ik toch trots op de organisatie, die zich hard inzet om het mogelijk te maken, zelfs in crisistijd. Het mag dan niet precies zijn wat ik wil en verwacht, dat betekend niet direct dat het slecht is.
*Ik ken behalve Di-rect en Peter Koelewijn niks van wat er komt
woensdag 4 augustus 2010
Gedachten over Dronten
De vraag werd me gesteld: heb ik concrete plannen wat er in Dronten voor de jeugd moet veranderen. Nu zou ik veel kunnen roepen wat niet haalbaar is, want hoe je het went of keert, Dronten blijft een dorp en daar moet je rekening mee blijven houden. Toch is er een hoop wat gedaan kan worden om de jongeren, vooral de studenten, hier met plezier te houden of laten terugkeren.
Laten we beginnen met het uitgaan in Dronten. Iedereen houd wel van uitgaan. De een gaat naar een kroeg, de ander kiest liever een discotheek of een café en weer anderen gaan graag naar concerten. In Dronten is het hele uitgaansleven vooral gecentreerd rond twee vrije plekken en een paar verenigingen en stichtingen. Voor zover ik weet is alleen Café de Overkant beschikbaar om heen te gaan als je geen entree wilt betalen en nog geen achttien bent. Dit houd ook in dat met vrienden van zeventien dat je enige keuze is. Verder hebben we nog La Vie, wat wel 18+ is, maar gratis is om binnen te stappen.
De Danskelder, zoals dat een jaar terug nog wel heette, vroeg entree. Ik heb geen idee of het nog bestaat. Kan je nog uitgaan in de Rede?
Verder heb je een paar plekken waar je lid van moet worden. Alleen Cultus en Nirwana komen zo snel in mijn hoofd op. Wat ik van Nirwana weet is wat ik over Cultus heb gehoord; een ons kent ons groep waar je als vreemdeling snel weggekeken wordt. Niet echt een plek waar je dus graag heen gaat als je nog geen stamgast bent.
Het uitgaan in Dronten is dus minimaal. Er is weinig te doen, weinig keuze en velen gaan hierdoor naar anderen steden toe, willen ze eens goed stappen. Dit is ook een slechte optie als je geen slaapplek regelt, want zelfs in de weekenden gaat de laatste bus vanuit Lelystad om 12 uur, rond diezelfde tijd is het ook vanuit Kampen en Harderwijk. Het drijft je dus snel weg van Dronten, wil je echt iets doen.
Nu vraag ik me dan toch af wat er in de Meerpaal gebeurd? We hebben daar meerdere zalen, zalen die vaak leegstaan. Zalen die met een bar en een paar goedkope bandjes zo als uitgaansgelegenheid kunnen dienen voor de jeugd. Dat hoeft niet zo moeilijk te zijn en al helemaal niet duur. Jongeren maakt een naam weinig uit, het maakt ze uit wat hun vrienden doen. Krijg je vijf mensen zo ver ergens entousiast over te zijn, dan zullen ze anderen aansteken en zijn het er snel vijftig. Als je mensen samen hebt en ergens enthousiast over hebt kan je veel bereiken en doen. Vooral bij jongeren gaat dit al snel zo.
Buiten het nachtleven om is er nog minder te doen in Dronten. Overdag hebben we een centrum, maar niet ongelimiteerd geld, waardoor niemand hier zijn dagen wilt invullen. Een skatebaan is nergens te bekennen, terwijl zoiets juist een plek is waar je mensen samen brengt, waar makkelijk controle over te houden is. Zorg voor wat banken, vuilnisbakken, goed asfalt en een plek waar de mensen kunnen hangen zonder elkaar lastig te vallen. Goede verlichting houd het criminele gedrag een beetje aan de kant, want dealers zoeken liever een donkere omgeving op.
Een paar extra terrassen op het Redeplein zouden ook geen kwaad kunnen, jong en oud houd hiervan. Het brengt een vrolijkere sfeer in de stad. Waarom dat nog niet gebeurd kan ik niet begrijpen, is het de gemeente die dit afkeurt of de gelegenheden zelf die het teveel moeite vinden?
Dat de bioscoop gesloten is ook een schande. Mensen gingen naar Lelystad voor de film toen deze nog open was. In plaats van te kijken wat er mis was en dus veranderd kon worden, zijn ze het maar helemaal gaan sluiten. De Meerpaal snapt er helemaal niks van. De Meerpaal kan het hart van Dronten worden, maar doet dit niet.
WK op de open plaats in de Meerpaal? Nope. Helemaal niks deed onze gemeente hieraan, terwijl ook dit amper moeite zou hebben gekost. Een mooi scherm, tafeltjes, stoeltjes, de tap open en hapjes verkopen, goedkoop en efficiënt.
Wat er mis is in Dronten? Er wordt te weinig gedaan voor samenhorigheid. Eens per jaar de Meerpaaldagen werkt net als het WK, we voelen ons een weekend Drontenaar en zodra het afgelopen is beginnen de roddels en de haat weer. Dit jaagt mensen die hier opgroeien weg, dit stuurt ze naar een plek waar ze wel een samenhorigheidsgevoel kunnen vinden. En dat bereik je niet met een kofferbak verkoop, dat bereik je niet door na een slecht draaiend project te roepen 'Dit loopt slecht dus we kappen het af,' dit kost tijd en moeite. Samenhorigheid is vertrouwen, vertrouwen doe je pas als je weet dat het goed is, als je de gezichten kent.
Als Dronten de jeugd hier wilt houden of laten terugkeren, als Dronten wilt dat mensen zich als Drontenaar zien, dan moeten ze zorgen dat er meer gebeurd, dat de jeugd Dronten leert kennen en beschouwen als een gezellige en veilige plaats; als thuis.
Laten we beginnen met het uitgaan in Dronten. Iedereen houd wel van uitgaan. De een gaat naar een kroeg, de ander kiest liever een discotheek of een café en weer anderen gaan graag naar concerten. In Dronten is het hele uitgaansleven vooral gecentreerd rond twee vrije plekken en een paar verenigingen en stichtingen. Voor zover ik weet is alleen Café de Overkant beschikbaar om heen te gaan als je geen entree wilt betalen en nog geen achttien bent. Dit houd ook in dat met vrienden van zeventien dat je enige keuze is. Verder hebben we nog La Vie, wat wel 18+ is, maar gratis is om binnen te stappen.
De Danskelder, zoals dat een jaar terug nog wel heette, vroeg entree. Ik heb geen idee of het nog bestaat. Kan je nog uitgaan in de Rede?
Verder heb je een paar plekken waar je lid van moet worden. Alleen Cultus en Nirwana komen zo snel in mijn hoofd op. Wat ik van Nirwana weet is wat ik over Cultus heb gehoord; een ons kent ons groep waar je als vreemdeling snel weggekeken wordt. Niet echt een plek waar je dus graag heen gaat als je nog geen stamgast bent.
Het uitgaan in Dronten is dus minimaal. Er is weinig te doen, weinig keuze en velen gaan hierdoor naar anderen steden toe, willen ze eens goed stappen. Dit is ook een slechte optie als je geen slaapplek regelt, want zelfs in de weekenden gaat de laatste bus vanuit Lelystad om 12 uur, rond diezelfde tijd is het ook vanuit Kampen en Harderwijk. Het drijft je dus snel weg van Dronten, wil je echt iets doen.
Nu vraag ik me dan toch af wat er in de Meerpaal gebeurd? We hebben daar meerdere zalen, zalen die vaak leegstaan. Zalen die met een bar en een paar goedkope bandjes zo als uitgaansgelegenheid kunnen dienen voor de jeugd. Dat hoeft niet zo moeilijk te zijn en al helemaal niet duur. Jongeren maakt een naam weinig uit, het maakt ze uit wat hun vrienden doen. Krijg je vijf mensen zo ver ergens entousiast over te zijn, dan zullen ze anderen aansteken en zijn het er snel vijftig. Als je mensen samen hebt en ergens enthousiast over hebt kan je veel bereiken en doen. Vooral bij jongeren gaat dit al snel zo.
Buiten het nachtleven om is er nog minder te doen in Dronten. Overdag hebben we een centrum, maar niet ongelimiteerd geld, waardoor niemand hier zijn dagen wilt invullen. Een skatebaan is nergens te bekennen, terwijl zoiets juist een plek is waar je mensen samen brengt, waar makkelijk controle over te houden is. Zorg voor wat banken, vuilnisbakken, goed asfalt en een plek waar de mensen kunnen hangen zonder elkaar lastig te vallen. Goede verlichting houd het criminele gedrag een beetje aan de kant, want dealers zoeken liever een donkere omgeving op.
Een paar extra terrassen op het Redeplein zouden ook geen kwaad kunnen, jong en oud houd hiervan. Het brengt een vrolijkere sfeer in de stad. Waarom dat nog niet gebeurd kan ik niet begrijpen, is het de gemeente die dit afkeurt of de gelegenheden zelf die het teveel moeite vinden?
Dat de bioscoop gesloten is ook een schande. Mensen gingen naar Lelystad voor de film toen deze nog open was. In plaats van te kijken wat er mis was en dus veranderd kon worden, zijn ze het maar helemaal gaan sluiten. De Meerpaal snapt er helemaal niks van. De Meerpaal kan het hart van Dronten worden, maar doet dit niet.
WK op de open plaats in de Meerpaal? Nope. Helemaal niks deed onze gemeente hieraan, terwijl ook dit amper moeite zou hebben gekost. Een mooi scherm, tafeltjes, stoeltjes, de tap open en hapjes verkopen, goedkoop en efficiënt.
Wat er mis is in Dronten? Er wordt te weinig gedaan voor samenhorigheid. Eens per jaar de Meerpaaldagen werkt net als het WK, we voelen ons een weekend Drontenaar en zodra het afgelopen is beginnen de roddels en de haat weer. Dit jaagt mensen die hier opgroeien weg, dit stuurt ze naar een plek waar ze wel een samenhorigheidsgevoel kunnen vinden. En dat bereik je niet met een kofferbak verkoop, dat bereik je niet door na een slecht draaiend project te roepen 'Dit loopt slecht dus we kappen het af,' dit kost tijd en moeite. Samenhorigheid is vertrouwen, vertrouwen doe je pas als je weet dat het goed is, als je de gezichten kent.
Als Dronten de jeugd hier wilt houden of laten terugkeren, als Dronten wilt dat mensen zich als Drontenaar zien, dan moeten ze zorgen dat er meer gebeurd, dat de jeugd Dronten leert kennen en beschouwen als een gezellige en veilige plaats; als thuis.
Abonneren op:
Posts (Atom)