donderdag 30 juni 2011

Denkbeeldige hekken om Dronten.

Ik erger me mateloos aan mensen die altijd maar positief zijn. Positiviteit is leuk en aardig, maar in de meeste gevallen totaal niet realistisch. Daarom reageer ik al snel negatief, om het balans er te houden.

Nu zit op Twitter het (anonieme) persoon CMDronten. Ik ken CMDronten niet, dus kan weinig over zijn of haar persoonlijkheid zeggen. CMDronten noemt zichzelf Emma en heeft vrijwillig de rol van online citymarketing op zich genomen. En hij of zij is verschrikkelijk positief.

Een populaire uitdrukking die CMDronten gebruikt is Dronten geeft je de ruimte. Ik ben het hier op vele punten mee oneens. In veel gevallen geeft Dronten helemaal geen ruimte, of het moet de ruimte zijn binnen de gesloten hekken die ik met me met regelmaat om dit dorp inbeeld.

Dronten geeft geen ruimte wanneer:

- Je afhankelijk bent van het openbaar vervoer. Vanuit Almere gaat de eerste trein op doordeweekse dagen om half zeven. Vanuit Lelystad gaat de laatste bus om twaalf uur, op de zondag zelfs om elf uur. Op zondagen is het onmogelijk ergens verder dan Kampen of Lelystad voor tien uur 's ochtends te bereiken. Hoe vaak ik niet mijn vrienden met een rijbewijs om een gunst heb moeten vragen vanwege belangrijke afspraken op de zondagochtend, of een nacht heb doorgetrokken in een vreemde stad omdat ik de taxi niet kon betalen. Dronten geeft je de ruimte om binnen Dronten opgesloten te zitten.

- Je uit wilt gaan. Ooit met een groepje geprobeerd een leuke kroeg uit te zoeken om wat te drinken? Binnen Dronten is dit bijna onmogelijk. Van de twee kroegen die we hebben is er eentje al achttien en ouder. Dit laat in veel gevallen de Overkant als enige keuze. Want niet iedereen is lid van Cultus, of is bereid twee euro te betalen om Nirwana in te mogen. Uitgaan buiten Dronten is vanwege het bovenstaande punt zo goed als onmogelijk. Dronten geeft je de ruimte om met je in de supermarkt gekochte drank in een speeltuin te zitten.

- Je op een terrasje wilt zitten. Een maand of twee terug op een mooie, zonnige zondag liep ik door het centrum van Dronten heen. Ik zag hier de zoveel besproken ruimte gelijk terugkomen in glinsterend, groot en leeg plein. Hier en daar stond een verdwaald tafeltje met wat eenzame stoeltjes ernaast, maar daar bleef het ook bij. Misschien was de kerkdienst wat uitgelopen?

- Je als student hier wilt blijven wonen. Het is zo'n mooi idee. Wel het huis uit, maar niet je vertrouwde dorp uit. De grondprijzen in Dronten zijn nog laag, voor de prijs dat je in Amsterdam of Deventer een kamer van 18 vierkante meter hebt kan je hier bijna een eengezinswoning huren. Dat treinstation wat eraan komt zou een mooie reden zijn om hier te blijven wonen terwijl je je studie doet in de grote stad, maar toch je ouders huis kan verlaten. Maar nee, de keuze is zo beperkt dat je hier niet aan wilt beginnen. Dronten geeft je ruimte om als student het dorp te verlaten.

- Je je als winkelier wilt vestigen in het centrum. Als je ieder jaar een rondje door het centrum zou lopen dan zal het je opvallen wat een breed scala aan winkels we hier wel niet hebben. Niet zo verrassend, met het tempo dat ze failliet gaan en opnieuw in gebruik worden genomen. De belachelijke huurprijzen in het centrum zouden je haast doen denken dat het allemaal geweldig loopt, mooi druk is, veel mensen erheen gaan om iets te kopen. Verrassing! De Drontenaar shopt niet in Dronten, die gaat de stad in. Op dit tempo is er alleen nog ruimte voor grote ketens met een gevestigde naam. Vaarwel, mooie kleine onafhankelijke winkeltjes, vaarwel.

- Je een lokale artiest bent. De Meerpaal geeft alleen om de artiesten die bij het CKV zijn aangesloten. Nirwana geeft alleen om de artiesten die ze aardig vinden. De enige organisatie die buiten het ons-kent-ons durft te denken is XL de Ateliers, die door de Meerpaal op alle manieren wordt tegengewerkt, met problemen met hun locatie zitten en geen subsidie ontvangen dus ook met geld niet al te sterk zitten.(Dit is het laatste wat ik erover hoorde. Als dit onderhand anders is, vertel het me dan!). Lokale artiesten binnen Dronten worden ondergewaardeerd. Zoals de keer dat de Meerpaal een band neerzette met Koninginnedag, waar ze buiten de gage om niks gaven. De band kreeg een stuk grond en moest de rest zelf maar regelen. Alles. Als dit de manier is dat ze met de (lokale) artiesten omgaan trek ik zo'n organisatie in twijfel.

Ik zou iedereen eens raden hun auto een week op te geven en alles wat 18+ is te vergeten, om met een budget van een tientje de week je leuke dingen te doen. Zie dan nog maar die ruimte te vinden binnen Dronten. Het is gelijk een stuk lastiger.

Dronten mag in vele gevallen dan wel ruimte bieden, als jongere heb je er niks aan. Zonder baan, eigen huis of auto zit je hier vast tussen de denkbeeldige hekken. Een mooie gevangenis.

woensdag 15 juni 2011

De strijder voor openheid heeft opgegeven.

Het was nog geen jaar geleden dat heel Twitterend Dronten verontwaardigd was over het nieuws dat het college van B&W niet mocht Twitteren. Waar de waarde van Twitter online keer op keer werd bewezen riep het college dat het allemaal onzinnige berichtjes waren, zonder enige toegevoegde waarde.

Een van de luidste stemmen binnen deze discussie was het raadslid Paul Vermast. Op zijn blog wist hij een aantal keer duidelijk te verwoorden wat hij hierover dacht.


Hier

"Misschien is het toch wel een medium wat effect heeft op de zo vaak besproken kloof tussen de burger en de politiek en de gemeentelijke overheid in een positief daglicht kan stellen."


En hier.
"Ik laat me graag tot nieuwe inzichten, andere invalshoeken of nieuwe argumenten verleiden als daar aanleiding toe is en daarvoor sluit ik geen medium uit!"
--
"Onze inwoners zijn hardwerkende drukke mensen die naast hun werk of studie veel te doen hebben. Mijn ervaring is dat ze best willen meedenken, maar wel op de manier en het moment dat het hén uitkomt. Daarin probeer ik te voorzien, daarvoor ben ik volksvertegenwoordiger."
--
"De wijze waarop de overheid communiceert is vaak blijven hangen in het einde van de vorige eeuw."

Het is dan ook niet vreemd dat ik erg verbaasd was toen ik voor het eerst hoorde dat Paul Vermast op Twitter burgers met kritische vragen aan het blokkeren was.

Het begon allemaal met de iPad discussie. Hij had het zo goed voor elkaar. Een raad van bijna complete digibeten, daarin zou deze nieuwe en hippe rage makkelijk als alternatief voor papierwerk te noemen zijn. Er moesten alleen wat goede argumenten komen, waardoor het ook daadwerkelijk een alternatief leek. Nooit was verwacht dat dit zulke heftige reacties zou leveren van kritische burgers. Of hij het niet alleen wou omdat het een rage was. Dat zijn argumenten totale onzin waren. Of het echt het papierprobleem wel zou oplossen.

Voor een tijd leek het goed te werken. Ieder die het niet eens was blokkeren, dat loste een hoop op. Zo kon hij zeggen wat hij wou en zou niemand het idee krijgen dat mensen het niet met hem eens waren.

Maar zodra iemand kritisch is, zal diegene ook hier kritisch over zijn. En dus kwamen de berichten dat hij mensen aan het blokkeren was ook openbaar op Twitter te staan.

Dit werd erg modern opgelost. Want niet al veel later stond zijn Twitter opeens op privé. Niemand kon meer zeggen dat ze geblokkeerd waren, want zolang hij geen toestemming gaf konden ze niks van hem lezen. Veilig en modern. Maar open?

Onze strijder voor openheid binnen de raad heeft de strijd opgegeven. Want wat heb je aan openheid als dit je status zou kunnen beschadigen? Met een ego groter dan het dorp hoef je helemaal niet naar kritische geluiden te luisteren. Toch?



(Dit blog is puur mijn persoonlijke mening. Wordt hier aanstoot aan genomen zal ik het alleen maar als bevestiging van mijn punt zien.)