maandag 5 november 2012

We kunnen het ook zelf

Ik snap de kosten van sport niet zo. Wekelijks sporten kost al snel 40 euro per maand, kosten die niet iedereen op kan brengen. De gemeente kent een toegankelijkheidsbijdrage, waarmee mensen die onder het minimumloon leven deze kosten vergoed krijgen. Toch verandert dit niks aan mijn verbazing over de kosten.

We nemen een voetbalveld, een enthousiaste amateurvoetballer en een groep geïnteresseerden. Dit voetbalveld moet gratis toegankelijk zijn, maar niet perfect. De enthousiaste voetballer neemt elke dinsdagavond van 19.00 tot 21.00 uur de tijd om op dit voetbalveld rond te hangen. Voor een bijdrage van €2,- kan iedereen die interesse heeft meespelen, of oefenen. De enthousiaste voetballer maakt hiervan zijn salaris - iedereen neemt zelf wat te drinken mee en ze kunnen van elkaar leren.

Dit werkt voor elke sport die buiten uitgevoerd kan worden. Het enige wat nodig is is iemand die er wat van kan en die kennis wilt overdragen, zonder er rijk van te worden, plus een plek waar de sport uitgeoefend kan worden. Zelfs zonder iemand die er wat van kan is het te doen, gewoon als een groep mensen die samen ergens een spel speelt. Vroeger betaalde ik ook niet om met mijn vrienden te spelen.

Dus hoe kan het dat er nog geen initiatieven als deze bestaan? Waaraan alle leeftijdsgroepen kunnen meedoen, waar alle geïnteresseerden vrijblijvend langs kunnen komen? Er zijn misschien geen wedstrijden, er is weinig competitie en het gaat om het plezier, maar is dat voor velen niet juist aantrekkelijker dan professioneel sporten?

Er zijn zoveel dingen die goedkoper kunnen, als we het maar samen doen. Gratis toegang tot een ruimte, een groep scholieren en studenten en een rooster met stiltetijd, pleziertijd en overlegtijd maakt een studiecentrum voor hen die het studiecentrum niet kunnen betalen. De hogere klassen kunnen bijles geven aan de oudere klassen. Je zou zelfs bijlesuren kunnen neerzetten, met een tarief van €3,50 in groepsverband - hoe groter de groep, hoe meer de bijlesleraar, die een scholier of student is, betaald.

We zouden een zaal in Dronten kunnen plaatsen, waar iedereen die wilt in de weekenden wat kan organiseren. De winst van de avond gaat naar de zaal en wordt verdeelt onder de vrijwilligers, is er verlies dan komt dat voor de rekening van de organisator. Een uitgaansgelegenheid waar iedereen wat over te zeggen heeft, die echt voelt als 'de onze'.

Waarom kiezen we altijd de dure opties? De professionele opties? Waarom doen we het niet zelf, zodat iedereen mee kan doen, op een gezellige, goedkope manier? Dat is niet zo lastig als het lijkt!