maandag 16 augustus 2010

Grenzen.

In Dronten gaat niet iedereen even graag met de tijd mee. Het college twittert nog steeds niet, al is meerdere malen bewezen hoe handig Twitter is.

Sinds ik actief ben op Twitter is het leven een stuk leuker geworden. Ik heb interessante gesprekken gevoerd met mensen, blijf op de hoogte van wat er in de wereld gebeurd, kan mijn meningen en kritiek verkondigen. En alles gaat zo persoonlijk of onpersoonlijk als je zelf wenst. Hoewel het berichten van 140 tekens zijn is het stukken minder oppervlakkig dan bijvoorbeeld een Hyves. In tegenstelling tot andere social-media sites gaat het niet om leuke foto's en veel vrienden, het gaat om interessant zijn en wat te zeggen hebben; of niet, het is maar wat je er zelf van maakt.

Nu ik besloten heb dat ik graag verandering in Dronten wil zien, hoe klein deze ook is, ben ik ook erg druk bezig met op internet uitzoeken wat mensen over Dronten denken en wat ze er zouden willen. Ik hou me bezig met wat er gebeurd, zeg wat ik denk en probeer op deze manier gesprekken uit te lokken. Dit begint aardig te lopen, vooral omdat ik op Twitter makkelijk bereik heb tot alle Twitterende Drontenaren.

Twitter maakt de grens die tussen de politiek en de burger ligt stukken kleiner. Het geeft mensen de kans om op de hoogte te blijven van alles.
In Dronten zal, zolang het college niet twittert, er altijd een grens blijven tussen burger en politiek. Want het komt over alsof we op afstand gehouden worden. En ik ben niet echt een fan van opgestelde grenzen, vooral niet als deze door een bepaalde groep met iets teveel liefde in stand gehouden worden.

Geen opmerkingen: