Meerpaaldagen

De Meerpaaldagen beginnen morgen weer. Zoals de Flevopost me al een aantal weken aan het vertellen is is het een feest van Drontenaren, voor Drontenaren. Een mooie gedachte.

Ook dit jaar heb ik weinig zin in de Meerpaaldagen en doe ik het vooral af als een excuus om te zuipen. Ook dit jaar hoor je me zeuren over dat het aantoont heel Dronten een feest leuk vind, maar er zo weinig te doen is de rest van het jaar. Ook dit jaar heb ik het over de belabberde kwaliteit van de artiesten die spelen, een formule die voorspelbaar is. Dit jaar heb weer iets nieuws gevonden om over te klagen; een feest van en voor Drontenaren, die hoort toch Drontenaren op het podium te hebben?

De formule die ze elk jaar gebruiken voor het boeken van de artiesten lijkt een hit. Een bandje voor de kids, een bandje wat een aantal jaar geleden in was voor de jeugd, een paar coverbands, een gedateerde zanger voor de ouderen, een finalist van 'Holland got popidols' of een soortgelijke show en een goedkope feestband. Al jaren gaat dit zo, al jaren lijkt het te werken. Mensen blijven komen.

In de hele formule, succes of niet, ontbreekt misschien wel het belangrijkste; Drontens talent. Hoe moeilijk is het om een bandje uit Dronten te vinden wat op zo'n podium wilt spelen? Ik durf te wedden dat er genoeg zijn die het voor gratis bier doen, dus aan de kosten zal het niet liggen. Het is de perfecte manier om te laten zien wat hier in de muziek gebeurd, ook naar de vele mensen buiten Dronten die komen. En het image 'Van Drontenaren, voor Drontenaren' kan op deze manier versterkt blijven. Je zou zelfs een band-battle kunnen houden van te voren, om te kijken welke artiest(en) het in zich hebben om op HET feest van Dronten te staan. Er is zoveel muzikaal talent hier, maar de Meerpaaldagen doen ons graag anders geloven.

Lokaal talent heeft me verteld dat ze niet op de Meerpaaldagen konden spelen omdat ze daar liever 'grote en bekende namen' hadden. Het zal wel aan mij liggen, maar om een 'Heineken Party Band' of een 'Djuli' groot en bekend te noemen gaat toch iets te ver*. Vooral als je je beseft dat deze eerste op de zaterdag totaal 2x drie kwartier speelt.

Maar zoals elk jaar ben ook ik er wel te vinden. Zoals elk jaar ga ik halverwege de avond naar huis omdat ik me niet wil bezuipen en er eigenlijk weinig aan is (half)nuchter. Zoals elk jaar kan ik kritiek leveren maar weet ik ook wel hoe belangrijk het is om zo'n feest te hebben in een dorp. Zoals altijd ben ik toch trots op de organisatie, die zich hard inzet om het mogelijk te maken, zelfs in crisistijd. Het mag dan niet precies zijn wat ik wil en verwacht, dat betekend niet direct dat het slecht is.



*Ik ken behalve Di-rect en Peter Koelewijn niks van wat er komt