Sinds ik me ben gaan interesseren in wat er in politiek Dronten gebeurd kijk ik anders tegen de gemeente aan. Mijn haat-liefde verhouding met Dronten is niet veranderd, dat zal ook wel niet zo snel gebeuren. Toch ben ik iets positiever gaan kijken naar de gemeente. Dit komt vooral door de twitterende gemeenteraadsleden.
Waar ik eerst dacht dat de politiek op grote afstand stond, merk ik nu dat het eigenlijk heel dicht bij staat. De mensen in de politiek willen ook alleen maar wat het beste is, al zijn ze het niet altijd met elkaar eens, of ben je het niet altijd met hen eens.
Door Twitter heb ik toch een oppervlakkig contact met de mensen in de gemeenteraad. Ja, oppervlakkig, want 140 tekens zijn nu eenmaal niet bedoeld om goede contacten te bouwen. Waarschijnlijk ben ik al regelmatig langs ze gelopen in het centrum, maar herkende ik ze niet van gezicht. Dit maakt niks uit, oppervlakkig contact of niet, het is toch een contact. En dat brengt het allemaal een stuk dichterbij, maakt de afstand kleiner.
Het verbaasde om te zien hoe de leden van de Christenunie, Groenlinks en de PVDA goed met elkaar om konden gaan. Hoe het normale voetbalhooligan gedrag wat normaal tussen leden van partijen hangt hier totaal niet zichtbaar was.
Het verbaasde me dat ik antwoord kreeg op mijn vragen en hoe serieus ze me namen, hoe hartelijk ze reageerden, hoe ze confrontaties en discussies niet uit de weg gingen maar aan gingen.
Je mag van mij heel Dronten afkraken, maar deze mensen hebben mijn vertrouwen in de gemeenteraad gewonnen. Met dit blog wil ik ze ook bedanken voor hun inzet in de gemeente en hun gedrevenheid om zich in te leven in wat in Dronten gebeurd.
Zo simpel als Twitter als communicatiemedium mag lijken, zo groot kunnen de gevolgen van goed gebruik zijn. Nu het college nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten